Եթե դիմակավոր մարդիկ առեւանգում են քաղաքական ակտիվիստին, այնուհետեւ նրա գլխին դիմակ հագցնում եւ հերթով դաժանաբար ծեծում են, ապա ոչ ոք չի կարող ասել՝ «հարբըմ ենք, իրար ծեծըմ ենք»: Կամ էլ չենք կարող դա բացատրել նրանով, որ ինչ-որ վրդովված խոպանչի վերադարձել է Ռուսաստանից եւ որոշել է հաշվեհարդար տեսնել քաղաքական գործչի նկատմամբ: ԲՀԿ-ական ակտիվիստ Արտակ Խաչատրյանի հետ կատարվածը, իմ կարծիքով, ահաբեկչություն է: Գուցե ես հեռանում եմ «ահաբեկչություն» հասկացության դասագրքային բնորոշումից, սակայն իմ ընկալմամբ՝ ահաբեկչություն է տեղի ունենում այն ժամանակ, երբ մարդու կյանքի եւ առողջության նկատմամբ ոտնձգությունը կատարվում է ինչ-որ բան ցույց տալու, վախեցնելու, ահաբեկելու նպատակով:
Ասել, թե ծեծը` որպես հարց լուծելու միջոց, Հայաստանում բացառիկ երեւույթ է, իհարկե՝ չափազանցություն կլինի: 90-ականներին դրանով «զբաղվում էին» երկրապահները, 2000-ականներին՝ քոչարյանական օլիգարխների «թիկնազորը»: Նմանությունն այդ դեպքերի եւ Արտակ Խաչատրյանի վրա վայրագ հարձակման միջեւ այն է, որ մեղավորներն ու պատվիրատուները չեն բացահայտվել եւ, ենթադրում եմ, չեն բացահայտվելու: Ովքե՞ր էին ծեծել «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ Աշոտ Մանուչարյանին: Իսկ գեներալ Սուրեն Աբրահամյանի՞ն: Իսկ լրագրող Նվեր Մնացականյանի՞ն: Պաշտոնապես դրա մասին ոչինչ չի ասվում՝ չնայած որոշ ենթադրություններ մենք ունենք:
Տարբերությունը, սակայն, այն է, որ այն ժամանակ ընդդիմությունը թույլ էր եւ ճնշված, լրատվամիջոցների նկատմամբ գրաքննությունն ավելի ուժեղ էր, ինչպես նաեւ զարգացած չէր Ֆեյսբուքը՝ որպես մարդկանց կոնսոլիդացնելու միջոց: Հիմա իշխանական կամ օլիգարխիկ շրջանակներին շատ ավելի դժվար է անպատիժ դիմել նման ահաբեկչական մեթոդների: Իսկ որ դա անում են հենց այդ շրջանակները՝ կասկած, կարծես թե, չկա: Համենայնդեպս, շարքային քաղաքացին հնարավորություն չունի նման «ծեծող բրիգադներ» պահելու:
Կասկածները կարող է խորացնել նաեւ նման դեպքերի վերաբերյալ իշխանության լռությունը: Լավ է, որ վարչապետն այս հարցով երեկ արտահայտվեց: Ցանկալի է, որ ոստիկանապետը նույնպես հանդես գար հայտարարությամբ, խստորեն դատապարտեր բռնությունը եւ խոստանար, որ գործը շատ արագ կբացահայտվի:
Կարդացեք նաև
Եթե նման ակցիաներին նայենք իշխանության տեսանկյունից, ապա դրանք բացարձակապես անիմաստ են: Այսօրվա Հայաստանում որեւէ մեկին վախեցնել հնարավոր չէ: Եվ հակառակը՝ հնարավոր է առաջացնել նույնիսկ այն մարդկանց ցասումը, որոնք ԲՀԿ-ին կամ ընդդիմությանը չեն համակրում եւ Արտակի հասարակական գործունեությամբ ու ընդհանրապես քաղաքականությամբ չեն հետաքրքրվում:
Պարզապես բոլորս պետք է հասկանանք, որ կառավարության շենքի մոտ եւ այլուր բողոքի խաղաղ ցույց անելը նորմալ է, օրենքը (տվյալ դեպքում՝ «Շրջանառության հարկի մասին») փոխելու կամ կասեցնելու պահանջը հասարակական եւ քաղաքական պայքարի ընդունված ձեւ է: Երբ մարդիկ փողոց են դուրս գալիս՝ օրենքը փոխելու պահանջով, ուրեմն նրանք ուզում են ապրել օրենքով եւ ոչ թե շրջանցել այն: Դա պետք է գնահատել:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Հարգելի Արամ, նախ ներողություն անհամեստության համար առաջինը արձագանքելու համար, սակայն խնդիրը որով ուզում եմ դիմել , վաղուց կարծում եմ ոչ միայն ինձ է հուզել…Կարծում եմ որ ժամանակն է որ երկրի ղեկավարության առջեվ բարձրացնել այն հարցը որ ոստիկանությունը մի փոքր ավելի զուսպ «զրահավորվի» մեր այս փոքր երկրում, որտեղ մարդկանց 95 % հայ ազգի ներկայացուցիչներ են…երբ հեռուստացույցով կամ տարբեր ինտերետային կայքերում նայում ես խաղաղ ցուցարարներին զուգահեռ գնում են մահակավոր մարդիկ, շատ զարհուրելի տեսարան է…մենք էնքան քիչ ենք որ գուցե իրար բոլորս հարազատ ենք գալիս…ու էդ մահակները ուղղված իրար նկատմամբ…ես հասկանում եմ Ամերիկա, Ռուսաստան ուր շունը տիրոջը…բայց Հայաստանում…:Գուցե իհարկե կարիք կա հատուկ ջոկատներ ունենալ կրիմինալ տարրերին զսպելու համար, բայց խաղաղ ցույցերին…կարծում եմ հատկապես սփյուռքահայերի համար…հատկապես նշանակալից այս տարում…մահակավոր ոստիկանները փողոցներում…ում են պատրաստվում դնգստելու…
Ահա՛ ամենակարեւորը՝ մարդիկ ուզում են ապրել օրենքով եւ ոչ թե շրջանցել այն:
Ցավոք՝ այդ գաղափարը անհասանելի է Ձեր ասած իշխանական կամ օլիգարխիկ շրջանակներին::
Ասում եք մեղավորներն ու պատվիրատուները չեն բացահայտվել եւ, ենթադրում եմ, չեն բացահայտվելու: Բացահայտը չեն բացահայտում….Եթե ՀՀԿ-ն Հովիկ Աբրահամյանի շուրթերով նրա խնամի Գագիկ Ծառուկյանին ակնարկում է կամ պատասխանատվություն վերցնել կամ կուսակցության այլ անդամների արգելել խոսել, մենք էլ իրավունք ունենք պնդել, որ Հովիկ Աբրահամյանն է ծեծի պատվիրատուն: Թող կամ պատասխանատվություն վերցնի կամ իշխանությունից դժգոհ քաղաքացիներին ծեծողների դեմը առնի..
Պրն. Աբրահամյան
Հիմնադիր խորհրդարանի վրա հարձակումը Դուք Ահաբեկչություն չորակեցիք (https://www.aravot.am/2015/02/03/538224/), դեռ մի բան էլ սխալ հանեցիք ավտոերթի մասնակիցներին: Փոխարենը Ռ. Քոչարյանի ԲՀԿ-ի կողմից հովանավորվող ազատամարտիկների և ակտիվիստների համար բոցաշունչ խմբագրականներ եք գրում: Դուք Արցախը համարում եք առանձին պետություն (https://www.aravot.am/2015/02/03/538224/), բայց դեմ չեք որ ՀՀ-ն Արցախին տրամադրի գումար և զորք:
“Քանի որ այդ ամենը չկա՝ մնում են ֆեյսբուքային էմոցիոնալ պոռթկումները եւ քաղաքական շահարկումները: Ընդ որում՝ բոլոր կողմերից: Օրինակ՝ ԼՂՀ իրավապահների գործողությունները քննարկելը ազգային դավաճանություն է: Կամ հակառակը՝ Արցախն ազատագրած Ժիրայր Սեֆիլյանի գլխավորած շարասյան վրա հարձակվելը ազգային դավաճանություն է:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ https://www.aravot.am/2015/02/03/538224/
© 1998 – 2015 Առավոտ – Լուրեր Հայաստանից ”
Փաստորեն (կներեք եթե սխալ եմ հասկացել) Ժիրայր Սեֆիլյանի և Պավել Մանուկյանի վրա հարձակվել “կարելի է”, դա ազգային դավաճանություն չէ, այլ պարզապես դատապարտելի արարք, որում մեղավոր էին հենց ծոծվողները, որովհետև սխալ են պայքարում ու հանդգնել են Արցախում ավտոերթ անցկացնել, իսկ ԲՀԿ-ի ակտիվիստի վրա հարձակվելը ահաբեկչություն է:
Հարգելի Կարապետ, հասկացել եք ոչ թե սխալ, այլ իմ գրածի ճիշտ հակառակ իմաստով: Պետք է ասել, որ նման մեկնաբանությունների հաճախ եմ հանդիպում:
Ներողություն եմ խնդրում սխալ հասկանալու համար: Կարծում եմ նման մեկնաբանություն հաճախ եք հանդիպում, որովհետև Ձեր գրածը հասկացվում է հենց այդպես: Երևի թե Ժիրայր Սեֆիլյանի և Պավել Մանուկյանի պարագայում ենատեքստից պետք է հասկանայի, որ տեղի է ունեցել ահաբեկչություն, իսկ ահա ԲՀԿ-ի ակտիվիստի պարագայում դա շեշտել անհրաժեշտ էր:
Այս ԲՀԿ-ական ակտիվիստի հետ կապված դեպքը շատ կարևոր է որ բացահայտվի: Եթե մի փոքր վեր կանգնեք հույզերից և շատերի գլխում մեխված այդ ստերեոտիպից՝ որ դիմակավորված ծեծողները ԻՀԱՐԿԵ, ԲՆԱԿԱՆԱԲԱՐ և ԱՆԿԱՍԿԱԾ , դա հանցագործ ռեժիմի կամակատարներն են … իշխանության պատվերն է եղել … եթե մտածենք՝ կհասկանանք որ լիքը հարցեր կան այստեղ:
Խոպանից վերադարձածի մասին ասեմ, որ Շմայսի նմանները դժվար թե շահույթահարկի մասին օրենքի հակառակորդներին վենդետտա հայտարարեն: Նրանք այդպիսի ՛՛սրբազան վրեժի շունչով՛՛ լցվում են միայն, երբ շեֆին են քրֆած լինում…
Իհարկե Նախագահին հրապարակավ վիրավորող անձը ևս մի ԶԻԲԻԼ չէ ըստ իս, բայց սա այլ թեմա է, և ասածս այն է որ այս քննարկվող դեպքում շմայսները կապ չունեն:
Երևի բոլորդ էլ գիտեք իմ հայացքները մեր երկրի ներքին և արտաքին քաղաքական կուրսի մասին: Կանվանեք ինձ իշխանամետ, չգիտեմ էլ ինչ..(Գալուստը ավելի լավ կասի), ես ավելի հակված եմ պետականամետ բնորոշմանը, քանի որ երազում եմ ուժեղ պետություն ունենալ, այլ ոչ թե ձևական ու կեղծ ինչ որ ՛՛արժեքներ՛՛ ՍՏԻՊՎԱԾ հանդուրժող մի խամաճիկ երկիր:
Սա ինչու եմ ասում՝ ուրեմը եթե հանկարծ պարզվի, որ այդ Արտակին պետությունն է պատվիրել ծեծել, առաջին քար նետողը ես կլինեմ, քանի որ ես իրոք ուժեղ , այլ ոչ թե ԴԵԲԻԼ իշխանություն եմ ուզում լինի երկրումս:
Լավ, ժողովուրդ, քանի-քանի տարի է պայքարում ու պայքարում եք այս իշխանության դեմ… էլ ինչ դեմքեր են եկել ու անցել այդ պայքարում… գոնե մի քիչ Ձեզ՝ պայքարողներիդ հարգեք էլի, ի՞նչ է այսքան տարի դեբիլների ու մանկամիտների հախի՞ց է, որ այդպես էլ չեք կարում գալ…
Ինչին էր պետք դիմակով գալ ծեծելը, երբ մեկ է բոլորը անմիջապես ԳՈՒՇԱԿԵԼՈՒ են, թե այն ինչն էր այն ինչը.)))))))))
Կամ ո՞վ էր այդ մինչ այս ոչ այնքան հայտնի Արտակը, որի անշեղորեն դեպի հաղթանակ տանող ուղին միայն այդ անտաղանդ մեթոդով կարելի էր կասեցնել…
Իսկ ուզու՞մ եք մի քանի գուշակություն էլ ես անեմ, թե ու՞մ (տեսականորեն թեկուզ) ավելի ձեռք կտար որ ինչ որ մարդիկ ավելի մեծ ճանաչում ստանան քան ունեին, ավելի շատ խոսալու բան ունենային… ավելի մեծ լսարան…, որ այդ տարբեր տուժողների ու զոհերի միացումից կրիտիկական մասսաներ սկսեին ձևավորվել …
ինքներդ էլ կարող եք տարբերակներ առաջարկել, յուրաքանչյուրդ ինչպես ասում են՝ по мере своей.. начитанности!!
կարող ա եւ հենց քո ասածի պես ա…էդ դեպքում իշխանություններն ավելի շահագրգրռված պիտի լինեն շուտափույթ կերպով բացահայտելու այս ամենը…
= Կասկածները կարող է խորացնել նաեւ նման դեպքերի վերաբերյալ իշխանության լռությունը:=
= Եթե նման ակցիաներին նայենք իշխանության տեսանկյունից, ապա դրանք բացարձակապես անիմաստ են: = ???????
Ի՞նչ եք սրանով ուզում ասել, արդյո՞ք չեք միանում ՀՀԿ-ական ՛՛բարձրաշխարհիկ՛՛ տիկնանց այն թեզին, թե քանի որ բռնությունների շարանը իշխանությանը և անձամբ Սերժ Սարգսյանին ձեռք չեն տալիս, հետևաբար նրանք անմեղ են: Մի՞թե չգիտեք, որ այս վարկածի պիտանելության ժամկետը վաղուց է անցել, և ինչպե՞ս կարող է նման ՛՛դատողությունը՛՛ գոնե երկու հաջորդական քայլ մտածելու ընդունակ որևէ մեկին արժանահավատ թվալ մարտիմեկյան սպանդից մինչ այսօր:
Կամ երբ ասում եք ՛՛իշխանության լռությունը՛՛, ի՞նչը նկատի ունեք. այն որ ասում են թե ՛՛բան ասողի ականջները կկտրե՞ն՛՛, թե ՛՛մուտիլովշիկների մուտքը Արցախ արգելված է՛՛ կամ թե դատապարտել բառով և բազմաթիվ վերապահումներով արտաբերված ինչ որ մտքերը,/ որոնցից մեկն էլ ՛՛Մամլո հաղորդագրություն՛՛ անհայտ ծագման հեղինակի կողմից մատուցված Գյուլնազ տատիկի այս նաղլ-հոդվածում է՝ https://www.aravot.am/2015/02/09/540310/. /
Ահավասիկ՝ ՛՛նման գործելակերպը միանշանակ դատապարտելի է եղել մեզ համար՛՛???????
Այս և նմանատիպ շատ այլ ՛՛մտքեր՛՛ միայն առաջին հայացքից են ոչինչ չասող, իրականում սա նշանակում է. ՛՛Իշխանությունը զավթելիս այդքան ջանք գործադրել ենք, որ հիմա էդպես հեշտ ու հանգիստ տաա՞նք… ՛՛
Իսկ երեկվա ՀՀԿ ԳՄ երկու ժամ տևած ՛՛խորհրդակցությունը՛՛ այսպես ասած՝ վերջն էր, նույնիսկ մի պարզ դատապարտում անգամ ի վիճակի չեղան արտահայտելու, իսկ գիտե՞ք ինչու, որովհետև պետք է այնպիսի ձևակերպումներ գտնեին, որ իրականում ոչինչ չասեին, բայց կարողանային ապացուցել, որ ամեն ինչ ասել են: Ամեն ինչ ասեն, որ ի՞նչ անեն…
Հ.Գ.
Բայց որ ահը բեկվում է, դրանում կասկած չունեմ:
Բերձորի դաստեարակչական միջամտության եւ Արտակ Խաչատրյանի ահաւոր խոշտանգումի միջեւ, պարզ, յստակ եւ հիմնական տարբերութիւններ կան :
ի տարբերություն երկրորդ պատահարին,
առաջինի պարագային կային՝
. ծայրահեղ եւ անպատասխանատու գրգռում
. բազմաթիւ ու կրկնակի նախազգուշացումների թեթեւամիտ անտեսում
. ազգային անվտանգության խնդիր
. պատերազմական կացության անմիջական ազդակ
. յատուկ եւ իւրայատուկ, խիստ զգայուն իրավիճակում գտնվող տարածքաշրջանի մը նկատմամբ՝ խորապէս քանդիչ թեթեւսոլիկութիւն
. ազգային հաւաքական, համահայկական շահերի վերաբերող էական մտահոգութիւններ
. պետական ուժերի թափանցիկ ու գլխաբաց միջամտութիւն
եւ դեռ կարելի է շարունակել այս թուարկումը…
նշենք նաեւ ծեծի չափ եւ տարողութեան տարբերութիւնը… Բերձորում անվտանգութեան ուժերի միջամտութիւնը կեդրոնացած էր գոյքի փճացման վրայ, եւ «ծեծը» համարյա թէ ձեւական էր, խորհրդանշական: Արտակ Խաչատրյանը կարծես թէ փորձած են սպանել ծեծի տակ, մթին վայրագության աստիճանը զարհուրելի է:
աւելցնենք եւս թէ «Հիմնադիր Խորհրդարան»ի ցարդ արտայայտած կեցուածքը Արտակ Խաչատրյանի ծեծի մասին, աւելի ձեւական է, մարտավարական, քան թէ իրապէս համոզված կամ համոզիչ
երեւի, իրենց համար ՝ կա ծեծ, եւ… կա ծե՞ծ
անպայման նոյն բանը չի՞
կախում ունի թէ ո՞վ է ծեծ ուտողը, ի՞նչ խմբակցության է պատկանում…
իրենց գործին գալի՞ս է որ «նրանք» իրարու միս ուտեն, «նրանք» իրարու գլուխ կոտրեն, ոչի՞նչ… նոյնիսկ՝ աւելի լա՞ւ, նոյնանման ոհմակների միջեւ բաղձալի մաքրագործո՞ւմ է նկատվում այդ…
բայց ուրեմն, ո՞ւր են այդ սկզբունքային, «ասպետական», վեհ թռիչքները
այստեղ վերջին կէտ՝
Բերձորում քաղաքական հասունության դաս ստացած խմբակը, խորքին մէջ անմեղ է, տղայական շարժում է (ինչ որ չի նշանակում թէ կարող չի վնասակար լինել), եւ ամեն պարագայի ոչ միջոցները ունի, ոչ ել տրամադրությունը՝ իսկապէս մարտական առճակատման, մարմնային բախումի դիմելու՝ կառավարության կամ իշխող դասակարգի դէմ
սակայն Արտակ Խաչատրյանի տէրերը… տարբեր տեսակի անձիք են
եթէ բրտությունը չկասեցվի խնդրոյ առարկայ տիտանական հատվածների միջեւ, հետեւանքները լինելու են շատ ծանր եւ լուրջ, կարգին աղետալի…
այս պատճառով եւս, շատ աւելի լուրջ ու մտահոգիչ է այս նիւթը
Միգուցե ոստիկանության պետը փոխում ե իր գործունեության տակտիկան:ի՞նչ կարրիք կա ունենալ բազմահազարանոց ոստիկանական խմբեր,փողոցային ելույթները թույլ չտալու համար,բռնել ակտիվիստներին,տանել բաժին,գործ կազմել,հետո բաց թողնել,և այդ ամենը նկարահանվում է լրագրողների կողմից ու տարածվում է թերթերով,սոցցանցերում,իսկ ակտիվիստները դառնում են ճանաչված հերոսներ:
Այսպես ընդամենը մի 4-5 հոգի «անհայտ անձինք»հարցը լուծում են մի լավ ծեծելով:Ինչպես ասվում եր ֆիլմում «зато дёшево надёжно и практично»:
Սա ոչ սկիզբն է, և ոչ ել վերջը՝ հաջորդ ծեծը կքողարկի նախորդը: