«Ամբողջական պատկերն արդեն պարզ է, թե քանի տնակ կա: Տնակների հաշվառման վերաբերյալ դեռ նախորդ կառավարության կողմից էր որոշում կայացվել, բայց նոր կառավարությունը ևս մեկ անգամ ճշգրտումներ անելու որոշում կայացրեց: Հիմա մոտ 2850 տնակ կա Գյումրիում, բայց հարցն այն է, որ այդ թիվը անօթևանության խնդրի մասին ամբողջական պատկերացում տալ չի կարող: Բնական է, որ հաշվառված չեն լինի կիսախարխուլ կամ վթարային շենքերը, որոնք դեռ 20-30 տարի առաջ պետք է ամրացվեին: Հիմա մարդիկ ապրում են նման շենքերում, որոնք բնակեցման ենթակա չեն»,- «Փաստի» հետ զրույցում այս մասին հայտնեց աշխատանքային խմբի անդամ, «Շիրակ կենտրոն» հ/կ ղեկավար Վահան Թումասյանը:Նրա խոսքով, իհարկե, ճիշտ էր տվյալներ հավաքելը, բայց որևէ մեկին անհայտ չէր խնդիրը. «Ի վերջո, նոր բանի մասին չէինք խոսում: 30 տարի այդ խնդիրը կա: Ուղղակի առաջին հերթին իշխանությունը պետք է հասկանար, թե իրենք ինչի՞ են ի վիճակի: Իրենք կարո՞ղ են այսինչ քանակության բնակարաններ հատկացնել կամ, օրինակ՝ վթարային շենքերն ամրացնել: Այդ ամենին զուգահեռ համատեղ ճշգրտման աշխատանքներ կարող էին տանել, բայց մեկը մյուսի հաշվին չպետք է լիներ: 6 ամիս է, ինչ ճշգրտման փուլն է: Մեծ հաշվով, ես այս տարի անօթևանության խնդրի լուծման հարցում որևէ ռեալ գործողությունների չեմ սպասում: Տա Աստված՝ սխալվեմ, շատ արագ որոշում կայացնեն, շինարարություն սկսեն, բնակարաններ բաժանեն, բայց ժամանակի վրա ենք աշխատում»:
Վահան Թումասյանի խոսքով, խնդրի լուծման ճանապարհներ պետք է լինեն:
«Հարյուրավոր ընտանիքներ, որոնք կացարաններում ծայրահեղ ծանր վիճակում գոյատևում են, ՀՀ կառավարության 432 որոշման չափորոշիչների պատճառով չեն կարող պետության կողմից բնակարաններ ստանալ: Ես նոր որոշման անհրաժեշտություն եմ տեսնում: Նոր որոշման հիմքերն, այդուհանդերձ, նշմարվում են: Եթե նշված որոշումը շարունակի գործել, ապա մենք առհասարակ որևէ շահառու չենք կարող գտնել: Անհեթեթ վիճակ է, մարդկանց հերթագրում են, բայց կա որոշում, ըստ որի՝ պետությունը չի կարող բնակարան փոխհատուցել, որովհետև չափորոշիչներին չեն համապատասխանում: Իսկ նոր որոշումը ոչ միայն քաղաքաշինական, այլև սոցիալական պետք է լինի»,-ասաց նա՝ ընդգծելով, որ եղել են դեպքեր, երբ փոխհատուցված բնակարանը նորմալ պայմաններ չի ունեցել, ինչպես նաև մեծ ընտանիքին փոքր բնակարան է փոխհատուցվել:
«Միայն տնակ հաշվելով՝ անօթևանության խնդիր չենք կարող լուծել: Այս պահին անօթևանության խնդիրների նկատմամբ շատ լուրջ վերաբերմունք ես չեմ տեսնում»,-հավելեց նա:
Աննա ԲԱԴԱԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այս համարում
