Փօխադրութեան տէքստ՝ միջին դասարանցիների համար
Եւ, ինչպէս այդ օրերին նշում էր «Իրաւունք» թերթը, հայոց աշխարհում տէղի ունեցող սպանութիւնների աճին զուգահէռ աճում էր նաեւ բացահայտուած յանցագօրծութիւնների թիւը, քանզի, ինչպէս հասարակութեանը պարզ դարձաւ, դրանք բօլօրն էլ ինքնասպանութիւններ էին՝ բացառութեամբ մէկի (քանզի վկայ կար)։ Դա Մարուխեանի դէպքն էր, որ եղեւ հետեւեալ կէրպ։ Սիրադէղեանը, Սեւանա կղզու մօտերքում հագնելով յուր անձնական օգտագօրծման 010010 ակվալանգը եւ սուզուելով եւ սուզուած անցնելով Սեւ ծօվն ու Բօսֆոր նէղուցը, յայտնուեց Միջերկրականի ջրերում եւ սոյն ջրերի Աթէնքեան յանգրուանում լօղացող այլ հարիւրավորների միջից յայտնաբերեց ու ցած քարշեց Մարուխեանի աջ ոտքը, ի վէրա որոյ «Ազատութիւն կամ մահ» դաջուածքը (նակօլկա) կար։ Այդ պահին նէրկա էր Սիրադէղեանի նախկին եւ Մարուխեանի տվեալ պահի ընկէր Աղուանը եւ հէնց վէրջինս էլ փրկեց նախավէրջինին՝ վէրեւ քարշելով նախավէրջինի ձախ ոտքից, ի վէրա որոյ «Ամենայն տէղ մահը մի չէ» գաղտնագիր դաջուածքը կար։
