Աբդուլլահ Օջալանին ազատագրելու պայքարի համար այս անգամ քրդերը որոշել էին ոտքի հանել երեխաներին։ «Թուրքիա՝ տեռորիստ», «Ամերիկա՝ ֆաշիստ» վանկարկումներով քուրդ երեխաները մեծահասակների դիրիժորությամբ մարտի 12-ին օպերայի հրապարակից շարժվեցին դեպի ՄԱԿ-ի հայաստանյան գրասենյակ։ Այստեղ նրանց կազմ-պատրաստ սպասում էին ոստիկաններն ու կարմիր բերետավորները։
Իրենց պահանջները ներկայացնելու համար երեխաները (կամ գուցե մեծահասակները) առանձնացրել էին 3 հոգու, որոնց ընդունեց ՄԱԿ-ի Զարգացման ծրագրերի հայաստանյան ներկայացուցիչ Կատիցա Չեկալովիչը։ Մինչ գնացածները կվերադառնային՝ զրուցեցի մի քանի երեխաների հետ։ Բոլոր իմ հարցերին, թե ինչու են հատկապես երեխաները ցույց կազմակերպել՝ ոտանավորի նման նրանք կրկնում էին, թե պայքարելու են այնքան, մինչեւ ազատեն Ապոյին։ Այն հարցիս, թե երեխաները կամովի են ցույցի ելել, թե դա կազմակերպել են մեծերը՝ անմեղ երեխաները պատասխանեցին, որ իրենք նման հանձնարարություն ստացել են պաշտպանության կոմիտեից։ Չգիտես ինչու այս մտքի հետ չէր ուզում համաձայնել քուրդ մեծահասակներից մեկը՝ պնդելով, թե երեխաները կամովին են ոտքի ելել։
«Աշխարհի մեծերին ու հզորներին» հղված Հայաստանի քուրդ երեխաների դիմումում նրանք երդվում են լինել Օջալանի արժանի ժառանգներն ու հետնորդները եւ հայտնում, թե իրենց «անմեղ հոգիներն արդեն ատելությամբ են լցվել չար ուժերի հանդեպ»։ Քիչ անց ՄԱԿ-ի շենքից դուրս եկած քուրդ երեխաները հայտնեցին, որ Կատիցա Չեկալովիչը խոստացել է նրանց խոսքը հայտնել համապատասխան ատյաններին։ Քանի որ առանձնապես չեմ տիրապետում քրդերենին, քրդերի զրույցից այդպես էլ չհասկացա, թե էլ ինչ էր խոստացել Կատիցա Չեկալովիչը։
ԼՈՒՍԻՆԵ ՄԱՐԳԱՐՅԱՆ
