ԿԵՑՑԵ «ԱՐՄԵՆՏԵԼԸ» Ում մտքով կանցներ, որ այդքան վատ որակի հեռախոսակապ ապահովող «ԱրմենՏելը» բիզնեսի նոր հնարավորություն կտա մի մարդու, որի անուն-ազգանունը եւ գործունեության վայրը, հասկանալի պատճառներով, չենք նշում։ Օրերս հեռավոր հայրենի գյուղից վերադարձած ծանոթուհիս պատմում էր, որ իրենց համագյուղացի միսթր X-ը, վաճառելով ունեցած-չունեցածը (հավ, խոզ, կով եւ այլն) ձեռք է բերել հեղինակավոր ֆիրմայի բջջային հեռախոս։ «ԱրմենՏելի» հնարամիտ բաժանորդը, գյուղացիների խոսքերով, գյուղում միակ հեռախոսակապի միջոցն է, որ քիչ թե շատ փորձում է կապ հաստատել մայրաքաղաքում կամ հարակից շրջաններում ապրող հարազատների հետ։ Գյուղում «քայլող հեռախոս» մականունը կրող մարդն իր «դավթարում» մեկ առ մեկ ջանասիրաբար գրանցել է բոլոր համագյուղացիների անուն-ազգանունները եւ հասցեները։ Ընդունելով հերթական պատվերը, տղամարդու հաճելի ձայնը հեռախոսի այն կողմից խնդրում է պատվիրատուին տասը րոպե անց կրկին զանգել, իսկ ինքը հաշված րոպեների ընթացքում սլանում է համապատասխան հասցեով։ Գյուղամիջում կանգնածները մեկ էլ կտեսնեն հեռախոսատերը հեծանիվով այնինչի տուն է գնում։ Դա նրանց համար սովորական երեւույթ է դարձել։ Իսկ հասցեատերն էլ տեսնելով անսպասելի հայտնված «բջջայինին», հազար ու մի բան է մտքով անցկացնում. «Տեսնես ո՞վ է, զանգը ո՞ր տեղից, ո՞ր էրեխից է, հո վատ բան չի՞ պատահել կամ… Էս թարս ժամանակ ձեռքս էլ փող չկա, տեսնես ինչքա՞ն կվճարեմ»։