«Զգալով վտանգը, անհրաժեշտություն եղավ ստեղծել հայոց բանակը: Ձեռք բերեցինք ազատություն եւ հասկացանք, որ մեր բանակը կանոնավոր է: Կռիվների բոհով անցանք: Երկրապահը կրծքով պաշտպանեց հայրենիքը, գալիս էին նրանք, ովքեր գիտեին, թե ով է Հայկը ու ինչ ունենք մենք Բելի դեմ: Բանակը կազմավորված բնույթ ստացավ: Հետո հրավիրվեցին մեր սպաները, որոնք իրենց թիկունքին առան բանակաշինության բեռը»,- այսօր «Տեսակետ» ակումբում ասաց 1990-1994 թթ. Երկրապահ ջոկատների կենտրոնական շտաբի պետ, 1992-2000 թթ. պաշտպանության փոխնախարար, Մարտական խաչի 1-ին աստիճանի ասպետ, գեներալ-մայոր Աստվածատուր Պետրոսյանը՝ անդրադարձ կատարելով բանակաշինությանը:
Աստվածատուր Պետրոսյանը հպարտությամբ նշում է, որ իր համար ամենապատվելին այն օրն էր, երբ Շուշի քաղաքում շքերթով անցնում էին երեխաները:
Կարդացեք նաև
«Վազգեն Սարգսյանն ասում էր`ինձ տվեք երեք տարի եւ ես ձեզ կտամ ուժեղ բանակ ու մեր փողոցներով դեռ տանկեր կանցնեն: Նա ասաց ու այդպես էլ եղավ, ինչն ամենապատմական պահն է հայոց բանակաշինության մեջ»,- ավելացրեց նա:
Աստվածատուր Պետրոսյանի խոսքով` ազատամարտիկները, որոնք կռվում էին՝ այն ժամանակ ոչ մեկը չէր մտածում այսօրվա սոցիալական խնդիրերի մասին. «Մենք չենք կարող բավարարված զգալ մեզ այն դեպքում, երբ, օրինակ` մահապարտ Վոլոդյա Ավետիսյանը անազատության մեջ է: Որեւէ մեկին վերապահված չէ, որ կարողանա անցյալի դրոշով մշտապես գործել»: Աստվածատուր Պետրոսյանը հիշեցրեց, որ Վոլոդյա Ավետիսյանի համար ստորագրահավաք է կազմակերպվել, ՊՆ նախարարին են դիմել ու իր կարծիքով շուտով նա ազատության մեջ կլինի. «Կան մարդիկ, որոնք շատ սխրանքներ են գործել, ու համաներման ժամանակ կարելի էր նրանց էլ հաշվի առնել…»,- ավելացրեց Աստվածատուր Պետրոսյանը:
Եվա ՀԱԿՈԲՅԱՆ
