Հուլիսի 16-ին «Ոսկե ծիրան» միջազգային 11-րդ կինոփառատոնը կներկայացնի չինացի ռեժիսոր, սցենարիստ, դերասան Ցզյա Չժանկեին: «Հետահայաց ցուցադրություններ» ծրագրի մեկնարկը կտրվի ռեժիսորի «Նատյուրմորտ» ֆիլմով:
Չինական փոքրիկ, աղքատիկ քաղաքում ծնված ռեժիսորն ասում է, որ ծննդավայրի աղքատ մարդկանց կյանքը մշտապես աչքի առաջ ունենալով՝ կարողացել է խորությամբ ճանաչել այդ մարդկանց կյանքը, տեսնել այն դժվարությունները, որոնց մշտապես բախվել են նրանք:
Ահա, թե ինչու են ռեժիսորի առաջին երեք ֆիլմերը ներկայացնում նրա հայրենի փոքրիկ քաղաքի կյանքը. «Այդ ֆիլմերը աղքատ գյուղացի մարդկանց մասին են, իսկ չորրորդ՝ «Աշխարհ» ֆիլմը դարձյալ ներկայացնում է նույն գյուղացիներին, բայց արդեն նրանց, որոնք տեղափոխվել են քաղաք»,- «Նաիրի» կինոթատրոնում այսօր կինոսերների համար անցկացված վարպետության դասերի ժամանակ ասաց ռեժիսորը:
Խոսելով իր ընտրած ուղու մասին՝ Ց. Չժանկեն ասաց, որ ավագ դպրոց ընդունվելու տարիներին հասկացել է, որ ուզում է գրել, և տարբեր պատմվածքներ է գրել. «Այդ ժամանակ կինոյի նկատմամբ հետաքրքրություն դեռևս չունեի»,- ասում է նա:
Կարդացեք նաև
Ու թեև տարված է եղել գրականությամբ, այնուամենայնիվ, շուտով հասկացել է, որ գրականությունն այն չէ, ինչ պետք է չինացիներին. «Այդ ժամանակահատվածում անգրագետ մարդկանց թիվը մեծ էր Չինաստանում, և գրելով ես չէր կարող հասանելի լինել շատ մարդկանց»,- ասում է չինացի կինոռեժիսորը:
Միառժամանակ տարվում է նկարչությամբ, քանի որ կարծում է, թե այն ավելի հասու է բոլորին, բայց սա էլ երկար չի տևում: Եվ, վերջապես, նրան սկսում է գրավել կինոն, ու նա որոշում է դառնալ ռեժիսոր:
Ց. Չժանկեն ասում է, որ կինոաշխարհում իր համար շատ ուսանելի են եղել հատկապես իտալական, ֆրանսիական, ճապոնական և Խորհրդային միությունում ստեղծված ֆիլմերը, որոնք «ուսումնասիրելով»՝ մեծ փորձ է ձեռք բերել. «Իմ ուսուցիչների գրեթե կեսը Խորհրդային միության ռեժիսորներ են, և նրանց ազդեցությունն ինձ վրա ես կրում եմ մինչև օրս»,- անկեղծանում է ռեժիսորը:
Եվ վերջում նա խորհուրդ տվեց մարդկանց միասին ֆիլմեր դիտել և ոչ թե միայնակ. «Ես նկատել եմ, որ մարդիկ սկսել են միայնակ դիտել ֆիլմեր, բայց ես կարծում եմ, որ ֆիլմերը մարդկանց համախմբելու, միասնական դարձնելու ուժ ունեն: Ֆիլմ միայնակ նայելը վտանգավոր երևույթ է»,- ասում է Ց. Չժանկեն:
Սիրանուշ ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
