Քիչ առաջ Գյումրու Վարդան Աճեմյանի անվան դրամատիկական թատրոնից հուղարկավորվեցին Ջեբրայիլում նահատակված 33-ամյա փոխգնդապետ Ալեքսան Առաքելյանին, որին թշնամին կնքել էր «Մառոզ Ալիկ» անունով: Նա Ջեբրայիլում հրամանատարի մարտական գծով առաջին տեղակալն էր:
Հերոսին հրաժեշտ տալու էր եկել ողջ Գյումրին. ուսուցիչներ, դերասաններ, բարձրաստիճան պաշտոնյաներ, մեծ թվով զինվորականներ, ոստիկաններ, դատախազներ… Թատրոնի շենքի ներսում ու բակում ասեղ գցելու տեղ չկար. տղամարդիկ թատրոնի շենք մտնելիս հանում էին գլխարկները, խոնարհվում հերոսի առաջ, կանայք աղոթում ու խաչակնքում էին:
Թատրոնի շենքից Ալեքսան Առաքելյանին դուրս բերելիս, հայրը՝ զինվորական ենթասպա Գեւորգ Առաքելյանը, աղիողորմ ձայնով բացականչեց. «Արի, արի, հերոս որդի, արի»: Նա մինչեւ վերջ չէր կորցնում հույսը, որ որդուն ողջ կտեսնի:
Ալեքսան Առաքելյանը ապրիլի 1-ի լույս 2-ի գիշերը, լսելով կրակոցի ձայներ, շտապել էր դիրքեր, այստեղ տեսնելով դիրքերը գրաված թշնամուն՝ սկսել էր անզիջում կռիվ նրա դեմ, անգամ ուսից վիրավորվելով՝ շարունակել էր թեժ մարտը:
Կարդացեք նաև
Թշնամին մի քանի օր է չէր տալիս նրա մարմինը. նա երկու օր առաջ հայկական կողմին փոխանցված 18 զոհերի մեջ էր:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
