Հարցերի պատասխանը`
դրամատիկական թատրոնի ներկայացման մեջ
Արդեն մոտ երկու ամիս է, ինչ հանդիսատեսը հնարավորություն ունի դիտելու «Սերը տարիք չի հարցնում» ներկայացումը, որը բեմադրել է Երեւանի Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնի դերասան, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Հրաչյա Հարությունյանը՝ ըստ Ժան Կլոդ Իսլերի համանուն գործի: Բեմադրիչն ինքն էլ մարմնավորել է գլխավոր հերոսին: Ներկայացման մեջ զբաղված են նաեւ Գոհար Իգիթյանը, Արտաշես Մխիթարյանը, Նարինե Պետրոսյանը, Մարիամ Ադամյանը: Հրաչյա Հարությունյանը նախկինում եւս բազմաթիվ ներկայացումներ է բեմադրել Հայաստանում եւ Միացյալ Նահանգներում:
Դերասանական խաղն իսկապես շատ տպավորիչ էր: Թեեւ սյուժեն ներկայացնում է ֆրանսիական իրականությունը, սակայն շատ աղերսներ ունի նաեւ մեր իրականության հետ: Ներկայացման գլխավոր ուղերձը հետեւյալն է՝ սերը տարիք չի հարցնում: Բոլորն էլ ցանկանում են սիրել՝ անկախ տարիքից, եւ առավել եւս ավելի մեծ տարիքում սիրելու եւ սիրվելու պահանջն էլ ավելի է «սրանում»: Ներկայացման մեջ միախառնված են տարբեր ճակատագրեր, ինտրիգներ, պատմություններ, որոնք արտացոլում են իրականությունն ու բարքերը: Տպավորիչ էր հատկապես Մարիամ Ադամյանի խաղը: Նա միանշանակ արդարացրել էր հանդիսատեսի սպասելիքները՝ կերտելով երիտասարդ, կենսուրախ աղջնակի մի յուրատեսակ կերպար:
Կարդացեք նաև
Հերոսների կերպարները հավաքական են եւ ներկայացնում են հասարակության մի ողջ սերուցք: Ներկայացման մեջ ցայտուն կերպով առաջադրված է բոլորիս շատ տանջող սերունդների տարբերության խնդիրը, որը վառ կերպով ցուցադրվում է հագուկապի, երաժշտության նախասիրությունների միջոցով:
«Սերը տարիք չի հարցնում» ներկայացումը բաղացած է երկու գործողությունից: Այն ժանրով կատակերգություն է, սակայն ունի նաեւ խոհափիլիսոփայական բնույթ, խորհելու տեղիք է տալիս կյանքի, ինչ-ինչ արժեքների մասին:
Ըստ էության, մարդը կյանքի ընթացքում հասնում է հաջողությունների կարիերայում, սակայն կյանքը դատարկ է` առանց սիրո եւ իմաստազուրկ: Ներկայացման բոլոր հերոսներին նույն բանն է կապում` նրանք ցանկանում են սիրել եւ սիրվել, քանի որ սերը տարիք չի հարցնում:
ՆԵԼԼԻ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
«Առավոտ»
25,04.2017
