Շիրակի պետական համալսարանի սոցիալական գիտությունների ֆակուլտետի հոգեբանության, սոցիալական աշխատանքի և սոցիոլոգիայի ամբիոնի վարիչ, էթնոհոգեբան Կարինե Սահակյանը, որն ակտիվորեն շփվում է ապրիլյան հերոսամարտի մասնակիցների ու նահատակված զինվորների ընտանիքի անդամների հետ, այսօր մեզ հետ զրույցում հուզիչ մի դրվագ պատմեց Մուրացանի զինվորական հոսպիտալում բուժվող զինվորի կյանքից։
Կարինե Սահակյան
«Ես զինվորների հետ շատ եմ խոսել, հատկապես Մուրացանի հոսպիտալում գտնվող զինվորների հետ։ Նրանցից մեկի մայրն ասաց, որ իսկական պատերազմն այստեղ է, այստեղ էլ շատ հետաքրքիր ինֆորմացիա են տղաները միմյանց փոխանակում։ Մի օր մայրերից մեկը մոտեցել է մի ձեռքը և երկու ոտքերն անդամահատված զինվորներից մեկին ու ուզել է ցավակցել, զինվորն ասել է՝ եկեք ձեր ականջին մի բան եմ ուզում ասել ու շշնջացել է՝ գիտեք, ես սիրած աղջիկ ունեմ։ Այսինքն` ասել է, որ ես վարձատրված եմ, ես կոմպենսացրել եմ իմ ամեն ինչը, և մարմնի խեղումը հոգու կատարելության հետ չի կարելի փոխել։ Իրենք ավելի կատարյալ մարդիկ են, Աստծո հետ ամենօրյա շփման ճանապարհին մենք հիանում ենք իրենցով», -ասաց հոգեբանը։
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
