Հատված Ալեքսանդր Իսկանդարյանի մեկնաբանությունից. «Իմ կարծիքով, հայաստանյան մամուլի հիմնական պրոբլեմը պրոֆեսիոնալիզմի պակասն է։ Բացեք ցանկացած թերթ. ամեն մի հոդվածի, անգամ ամեն մի տողի համար կարելի է դիմել դատարան եւ հեղինակին դատի տալ վիրավորելու կամ ստելու համար։ Հասկանում եմ` լրագրողները, որոնք գրում են այդ հոդվածները, չեն կարող այլ կերպ գրել։ Նրանք հանրության մի մասնիկն են, հասարակական, քաղաքական գործընթացների մասնակիցը, իսկ այն, ինչ կատարվում է հասարակության մեջ, հնարավոր չէ կարգավորել միայն օրենքներով։
Մեծ հաշվով, ընդունում եմ մամուլի ստելու իրավունքը. լրագրողը կարող է ունենալ սեփական կարծիքը ցանկացած հարցի վերաբերյալ եւ իրավունք ունի արտահայտել իր տեսակետը, նույնիսկ ստել. ի վերջո, ամեն տեղ էլ կան դեղին թերթեր, «տաբլոիդներ», որոնք մասնագիտացած են բամբասանքի ոլորտում։ Դա նրանց ռազմավարությունն է, բայց նրանք անընդհատ դատական քաշքշուկների մեջ են. դատարաններում «կռիվ տալը» նրանց աշխատանքի մի մասն է։ Եթե լրատվամիջոցն աշխատում է այդ դաշտում, պետք է պատրաստ լինի նրան, որ իրեն կարող են դատի տալ եւ վիրավորանքի համար դրամական փոխհատուցում պահանջել»:
Լիլիթ ՊՈՂՈՍՅԱՆ
«Հայոց աշխարհ»
