Այսօր՝ մայիսի 19-ին, մամլո ասուլիսի ընթացքում քաղաքագետ Անդրանիկ Իսպիրյանը անդրադարձավ Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի հայտարարությանը: Նա հայտարարեց, որ այդ ուղերձն ունի 2 դիտարկում: Առաջինը, որ Էրդողանի մերձավոր շրջապատը չպաշտպանեց այդ ուղերձը, այսինքն՝ այն աջակցություն չստացավ իշխող կուսակցության կողմից.
«Դա նշանակում է, որ Թուրքիայի հասարակությունը, այդ թվում նաեւ իշխանական վերնախավը, դեռեւս պատրաստ չէ նման կտրուկ շրջադարձին, թեպետ նրա ասածի մեջ Թուրքիայի շահերին, ազգային անվտանգությանը սպառնացող որեւէ կետ չկար, բացի Դավութօղլուից, ով, իմիջիայլոց, համարվում է տեքստի հեղինակը»:
Իսկ երկրորդ դիտարկումը, ըստ թուրքագետի, այն էր, որ աշխարհը կարողացավ ընդունել հայտարարությունն այնպես, ինչպես ուզում էր Թուրքիան, այսինքն՝ աշխարհը համարեց, որ դա ներողություն է.
«Ինչպե՞ս թե ներողություն, որտե՞ղ կարդացիք ներողություն: Այսինքն՝ մի տեքստը, որտեղ ինքը ցավակցություն հայտնեց, սակայն հավասար պայմաններում դրեց սպանողին ու սպանվողին եւ ընդհանուր ցավ նկարագրեց համարվե՞ց ներողություն: Եվ ամբողջ աշխարհն այդ լղոզված տեքստի թաքուն ուղերձը չկարողացավ ճիշտ ընկալել եւ տվեց այնպես, ինչպես Թուրքիան ցանկանում էր»:
Կարդացեք նաև
Անդրանիկ Իսպիրյանը հայտարարեց, որ Էրդողանը իր ուղերձի հասարակական գիտակցության վրա ազդելու հիմնավորումներն ապահովելու համար սկսեց մի շարք գործողություններ կատարել, որոնց մեջ էր մտնում նաեւ Պոլսո Հայոց պատրիարքական ընդհանուր փոխանորդ Արամ Աթեշյանի հետ նրա հանդիպումը, որը տեղի լրատվամիջոցները ներկայացնում էին իբրեւ համազգային մեծ հաղթանակ:
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
