Այսօր լրագրողների հետ ճեպազրույցում ՀՀ կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանը ասաց, որ այսօր դիմորդների կողմից առավել պահանջված են պահանջարկ չունեցող մասնագիտությունները:
«Դիմորդն ունի մասնագիտության ազատ ընտրության հնարավորություն,- ասում է ԿԳ նախարարը,- չէ՞ որ պետությունը, կառավարությունը, նախարարությունը որևէ կապ չունի դիմորդի այս կամ այն մասնագիտական նախասիրության հետ: Ընտրությունը կատարում է դիմորդը՝ ընտանիքի, շրջապատի ազդեցությամբ, «ընտանեկան մասնագիտական ժառանգականության», մանկական երազանքի և այլ սկզբունքներից ելնելով: Եթե մարդն ունի ընտրելու ազատություն, ապա պետք է վստահաբար կրի նաև այդ ընտրության պատասխանատվությունը: Իհարկե, նախարարությունը պատասխանատու է այդ երեխաների համար միջավայր ապահովելու հարցում, բայց պատասխանատու չէ մասնագիտական ընտրության ձևավորման վերջնական փուլում աշխատաշուկայում այդ կապն ապահովելու տեսանկյունից»:
Ա. Աշոտյանն ասում է, որ աշխատաշուկայում մի շարք մասնագիտությունների գծով մեծ պահանջարկ կա, մինչդեռ այդ մասնագիտություններով դիմորդների բավարար քանակ չկա, և հակառակը՝ չկա պահանջարկ, բայց կան դիմորդների բազմաթիվ հայտեր:
«Բոլորը հարցնում են՝ ինչո՞ւ մենք չունենք, օրինակ, պատշարներ, քարտաշներ: Երբ ասում ես՝ բեր երեխային տանենք այնտեղ, թող պետպատվերով սովորի, կրթաթոշակ էլ ստանա, հազվադեպ ես դրական արձագանք ստանում,- ասում է Ա. Աշոտյանը,- Սա նշանակում է, որ խնդիրը բարձրացնողների մեծ մասը, իրականում, խնդիրը բարձրացնում է բարձրաձայնելու նպատակով: Հենց որ հարցը գալիս-հասնում է իր հարազատին, բարեկամին, երեխային, նորից գործում են հին, իներցիոն կարծրատիպերը՝ ոչ, իմ երեխան պիտի գնա բարձրագույն կրթություն ստանա, անպայման պիտի բժիշկ, իրավաբան կամ տնտեսագետ դառնա»:
Սիրանուշ ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
