«Մենք բոլորս էլ, ինչքան էլ մեծանանք, մի փոքր մանկություն կա մեր սրտում: Բոլորս էլ էս տարիքում ուզում ենք երազների հավատանք, հեքիաթների հավատանք: Իմ մանկության երազանքը կատարվել է: Ճիշտ է, ես ֆուտբոլիստ չեմ դարձել, բայց կյանքը ինձ բերել է, որ ես Խորեն Հովհաննիսյանի հետ շփվել եմ, Յուրի Վարդանյանը, որ մեր կուռքն է եղել՝ շփվել եմ: Էն ժամանակ որ հարցնում էին՝ քո ամենամեծ ցանկությունը ո՞րն է, ասում էի՝ Խորեն Հովհաննիսյանի հետ մի հատ նկարվեմ: Հիմա դա եղել է»,- այսօր՝ Երեխաների պաշտպանության միջազգային օրը ԱԺ-ում կազմակերպված միջոցառման ժամանակ լրագրողներին իր մանկության երազանքները պատմեց ԱԺ փոխխոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը:
Նա չի ընդունում, որ երեխաները փոքր ժամանակ ասում են՝ ուզում եմ նախագահ դառնամ, պաշտոնյա դառնամ. «Տխուր մանկություն է, էլի, երեխաները պիտի մի քիչ ռոմանտիկ լինեն՝ կոսմոնավտ դառնան, լյոտչիկ դառնան, ֆուտբոլիստ դառնան, չեմպիոն դառնան: Իմ երազանքը եղել է ֆուտբոլիստ դառնամ, բոլոր իմ թվի երեխաների երազանքը դա էր: Իսկ ամենամեծ հիասթափությունը եղել է, երբ 88-ին Խորեն Հովհաննիսյանին զրկեցին ֆուտբոլ խաղալուց: Մենք բոլոր թաղի տղաներով լացում էինք, որ այլեւս «Արարատի» ավագը հանդես չի գալու»:
Շարմազանովը պատմեց իր մանկական առօրյան՝ «Երեխաները միասին էին, դպրոց գնալուց ֆուտբոլ էինք խաղում, գալուց պայուսակները դնում էին՝ ֆուտբոլ էինք խաղում: Ով սիրահարվում էր՝ նամակներ էին գրում, հիմա sms են գրում՝ անհետաքրքիր է: Չգիտեմ, միգուցե ամեն ժամանակ իր քաղցրությունն ունի, ամեն դեպքում մարդկայինը, շփումը պետք է գերիշխող լինի, որ փողը դեր չխաղա: Մանկությունը սոցիալական դիրք չի ճանաչում: Մանկության մեջ բոլորը մաքուր են: Աստված երեխեքին մաքուր է ստեղծել, ոչ մի երեխա կեղտոտ միտք չունի, նախանձություն չունի: Ուզում եմ, որ մարդիկ մեծանան՝ մի քիչ երեխա մնան: Երբ երեխա մնանք բոլորս, հաստատ ավելի ազնիվ կլինենք»:
Կարդացեք նաև
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
