Սեպտեմբերի 23-24-ին ICPD-ը՝ Մասնագիտական զարգացման միջազգային կենտրոնն իրականացնում է «Երեխաների և դեռահասների հոգեկան առողջությունը և զարգացման խանգարումները» վիրտուալ սիմպոզիումը նվիրված պրոֆեսոր Կոնստանտին Դանիելյանի հիշատակին: Միջոցառման թիրախային լսարանը ի թիվս այլոց, հոգեբույժները, հոգեբանները, վերականգողաբանները, լոգոպեդները, զարգացման մանկաբույժներն ու, ընտանեկան բժիշկներն են:
Պրոֆեսոր Անտոնիո Հարդանը անդրադարձավ տագնապային, դեպրեսային խանգարումներին ու ընդհանրապես աուտիզմով հիվանդ երեխաների խնդիրներին: Աուտիզմ ունեցող երեխաներին գնահատելու մասին խոսելիս նա խոսեց վարքագծային, ապա հոգեբանաֆարմակոլոգիական թերապիաների մասին: Ներկայացրեց, թե ինչպես է ընտանիքի եւ երեխայի հետ աշխատելու արդյունքում հնարավոր դեղերի քանակը պակասեցրել հինգից երեքի:
Մասնագետը դրվագներ ներկայացրեց իր աշխատանքային պրակտիկայից: Մասնավորապես, հիշեց մի երեխայի, որը դպրոց չէր հաճախում, ծանր տագնապային վիճակում էր, ու ինչպես է երեք ամիս դեղեր օգտագործելուց հետո տղան մասնակցել դպրոցի պարապմունքներին: Նա նաեւ ընդգծեց՝ չպետք է ակնկալել, որ աուտիզմ ունեղող երեխայի մոտ ագրեսիան հարյուր տոկոսով կվերանա:
Հարդանը խոսեց նաեւ այն մասին, որ աուտիզմով երեխային գնահատելիս պետք է տագնապն ու քնի խանգարումը եւս բուժել: Անդրադարձ կատարվեց վերջին 20-30 տարիների ընթացքում իրականացված հետազոտություններին եւ կողմնակի ազդեցություններից՝ երեխաների խոցելի լինելուն: Մասնագետը փաստեց, որ աուտիզմ ունեցող երեխաների 50 %-ն ունի դյուրագրգռություն, իսկ 80 %-ը տագնապի գոնե մեկ ախտանիշ: Հակադեպրեսանտներին եւս անդրադարձ եղավ, պրոֆեսորն շեշտեց՝ չկա ապացույց, որ դրանք «աշխատում» են:
Կարդացեք նաև
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
