Տեսնողներ են եղել, որ ոճրագործության օրը զոհվածներից մեկի թիկնապահը լրագրողների հետ խառնվել ու դուրս է եկել ԱԺ շենքից։ Իսկ ո՞ւր էին բոլոր զոհվածների եւ մյուս պատգամավորների (ովքեր ունեին) թիկնապահները, երբ կրակում էին ԱԺ դահլիճում. բուֆետո՞ւմ էին, զուգարանո՞ւմ…
ՀՀ նախագահ Ռ. Քոչարյանի թիկնապահներից սկսած, բոլոր թիկնապահների ուժը, փաստորեն, միայն լրագրողների վրա է պատում, մեկ էլ՝ փողոցում իրենց «պաշտպանյալին» մոտեցող քաղաքացիների (մուրացկաններ, եւն) վրա։ Լրագրողը փորձ է անում հարց տալ՝ վրա են տալիս, թե չմոտենաք, օպերատորներին տեսախցիկներով հրում են՝ քիչ է մնում տեսախցիկները ջարդեն։ Սեւ ակնոցների տակից խոժոռ աչքերով հայացքներ են գցում՝ չմոտենա՛ք։ Լայն ուսերով, արեւելյան մարզաձեւերով պարապած, բոյ-բուսաթով իրենց արտաքինն են ցուցադրում, լավ զգում՝ տեսեք՝ ում թիկնապահն եմ։ Ո՞ւր էին։ Դրա՝ այդ աշխատանքի համար իրենք վարձատրվում են, ու շատ բարձր։ Էն էլ բյուջեի ճեղքվածքի էս ժամանակներում։ Եթե անգամ նրանց «պահպանյալները» իրենց ազատ արձակեին, այդ պահին իրենց պաշտպանության կարիքն էլ չունենային, միեւնույն է, թիկնապահները չպետք է հանգիստ գնային, թողնելով աշխատանքը, որի համար, կրկնում եմ՝ վարձատրվում են։
Իսկ ԱԺ-ի տարածքը եւ միջանցքները հսկող միլիցիոներների մասին էլ խոսք չկա…
Ս. ՍԵՅՐԱՆՅԱՆ
