Ես այդ բիզնեսում չկամ։ Ո՞վ է ասում։ Պառլամենտի հանձնաժողովի նախագահ Վարդան Այվազյանը։ Չի ասում, որ բիզնեսմեն չէ, բիզնես չունի, Սահմանադրությունը եւ օրենքը հարգող դեպուտատ է։ Ասում է, որ բիզնեսմեն է, բայց գազի բիզնեսում չկա, ԱԳԼՃԿ չունի։
Նորմալ երկրի պառլամենտում նույն պահին կբարձրացնեին բիզնեսմեն դեպուտատին մանդատից զրկելու հարց։ Ո՞նց թե, եթե դեպուտատը խախտում է Սահմանադրությունը եւ բիզնես է անում, պիտի ընտրի կամ մեկը, կամ մյուսը։ Եթե կամավոր չի ընտրում, նրան ենթարկում են իմփիչմենթի։
Լիտվայի սահմանադրությունը, օրինակ, դեպուտատին ենթարկում է իմփիչմենթի, եթե պառլամենտի էթիկայի հանձնաժողովը հայտնաբերում է, որ նա պետական աշխատավարձից բացի այլ դրամական եկամուտներ ունի։ Լիտվայում դեպուտատին թույլ է տրված միայն ստեղծագործել եւ հոնորար ստանալ։
Վարդան Այվազյանի դեպքում ոչ ոք նրան չի ստուգել, ինքն է պառլամենտում ասել, որ գազի բիզնեսում չկա։ Հասկացվում է, որ ուրիշ բիզնեսներում կա։ Բայց ինչո՞ւ հարց չի բարձրացվում, թե Սահմանադրության կամ ԱԺ կանոնակարգի որ հոդվածի հիման վրա է նա բիզնես անում։ Չի բարձրացվում, քանի որ պառլամենտի բոլոր դեպուտատներն էլ մի ձեւով բիզնեսմեն են։
Կարդացեք նաև
Հայկ ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
