Պէտք է հա­մախմ­բո­ւինք հայ­րե­նի­քի հզօ­րաց­ման աշ­խա­տան­քին շուրջ. ցույց և քայլերթ Աթէնքի մէջ. «Ազատ օր»

Անց­նող շա­բա­թա­վեր­ջին, Եւ­րո­պա­յի հայ­կա­կան գա­ղութ­նե­րու ամ­բողջ հա­յու­թիւ­նը ոտ­քի կանգ­նե­ցաւ եւ ա­ւե­լի քան 24 մեծ քա­ղաք­նե­րու մէջ միա­հա­մուռ ո­գիով դէմ կե­ցաւ Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ կա­տա­րո­ւած պա­տե­րազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րուն եւ Ար­ցա­խի ա­պօ­րի­նի գրաւ­ման, ո­րոնց հե­տե­ւան­քով 100.000 ար­ցախ­ցի­ներ ստի­պո­ւե­ցան լքել ի­րենց հա­րա­զատ հո­ղե­րը։
­Հա­յու­թեան հա­մեւ­րո­պա­կան զօ­րա­շար­ժի ծի­րէն ներս, որ կը կրէր «Եւ­րո­պա­ցի­ներ Ար­ցա­խին հա­մար» ընդ­հա­նուր խո­րա­գի­րը, ­Կի­րա­կի, 1 ­Հոկ­տեմ­բեր 2023-ի ե­րե­կո­յեան, Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Կեդր. կո­մի­տէի եւ Ռ.Ա.Կ.-ի ­Յու­նաս­տա­նի Շրջ. վար­չու­թեան հա­մա­կազ­մա­կեր­պու­թեամբ տե­ղի ու­նե­ցաւ ժո­ղովր­դա­յին բազ­մա­մարդ հա­ւաք, Ա­թէն­քի կեդ­րո­նա­կան ­Սին­տաղ­մա հրա­պա­րա­կին վրայ, ­Յու­նաս­տա­նի խորհր­դա­րա­նին առ­ջեւ։
Ա­ւե­լի քան 1500 հայ­րե­նա­կից­ներ ներ­կայ գտնո­ւե­ցան ու ի­րենց բո­ղո­քի ձայ­նը բարձ­րա­ցու­ցին, յի­շեց­նե­լով ամ­բողջ աշ­խար­հին, թէ Ար­ցա­խը հայ­կա­կան բնօր­րան է, իսկ Ատր­պէյ­ճա­նի կա­տա­րած բռնու­թիւն­նե­րը ու­րիշ բան չեն, ե­թէ ոչ ցե­ղաս­պա­նու­թեան կրկնու­մը հայ ժո­ղո­վուր­դին հան­դէպ։ ­Յատ­կան­շա­կան ե­ղաւ հայ ե­րի­տա­սար­դու­թեան մաս­նակ­ցու­թիւ­նը, որ պաս­տառ­նե­րով ու դրօշ­նե­րով հաս­տա­տեց պայ­քա­րե­լու իր աննկուն կամ­քը եւ ան­նա­հանջ ո­գին։

­Հա­ւա­քի ա­ռա­ջին խօ­սո­ղը ե­ղաւ Ռ.Ա.Կ.-ի ­Յու­նաս­տա­նի Շրջ. վար­չու­թեան փո­խա­տե­նա­պետ պ. ­Սե­ւակ ­Փա­նո­սեան, որ իր խօս­քին մէջ դա­տա­պար­տեց մե­ծա­պե­տա­կան ու­ժե­րու եւ մի­ջազ­գա­յին ըն­տա­նի­քի ան­տար­բե­րու­թիւ­նը Ար­ցա­խի հա­յու­թեան ա­ւե­լի քան 9 ա­միս­նե­րու շրջա­փակ­ման հան­դէպ, ո­րոնց լռու­թիւ­նը Ա­լիե­ւի կող­մէ նկա­տո­ւե­ցաւ որ­պէս Ար­ցա­խը գրա­ւե­լու կա­նաչ լոյս։
«Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ Ար­ցա­խի գրա­ւու­մը եւ ար­ցա­խա­հա­յու­թեան բռնա­գաղ­թի են­թար­կե­լը ա­հա­ւոր հա­րո­ւած մըն է հա­զա­րա­մեայ մեր ազ­գին, բայց ինչ­պէս որ 1918-ին, մեր վեր­ջին հո­ղակ­տո­րին վրայ, կրցանք ու­ժե­րու գեր­լա­րու­մով ան­կա­րե­լին դարձ­նել կա­րե­լի եւ յաղ­թել ­Սար­դա­րա­պա­տի ճա­կա­տա­մար­տը, այժմ ալ, պէտք է հա­մախմ­բո­ւինք մեր հայ­րե­նի­քի ինք­նիշ­խա­նու­թեան եւ հզօ­րաց­ման սուրբ աշ­խա­տան­քին շուրջ, ո­րո­հե­տեւ թշնա­մին պի­տի չբա­ւա­րա­րո­ւի իր գոր­ծած ո­ճի­րով, այլ պի­տի փոր­ձէ ոտնձ­գու­թիւն­ներ կա­տա­րել ­Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քին եւ բնակ­չու­թեան հան­դէպ:
­Փան­թու­րա­նա­կան ծրա­գի­րը՝ որ 1915-ին սկիզբ ա­ռած ­Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թեան նպա­տակ­նե­րէն մէկն էր, այ­սօր ալ կը հե­տապն­դո­ւի Էր­տո­ղա­նի եւ Ա­լիե­ւի վար­չա­կար­գե­րուն կող­մէ՝ ո­րոնք կ­՚ու­զեն բռնագ­րա­ւել մեր ­Սիւ­նի­քը, ­Մեղ­րին, եւ նոյ­նիսկ Ե­րե­ւա­նը: ­

Հոդվածն ամբողջությամբ՝ Հունաստանում տպագրվող «Ազատ օր» օրաթերթում

Կարդացեք նաև

Հայոց ցեղասպանութեան նուիրուած յուշարձան պիտի կանգնի Փիրէայի մէջ. «Ազատ օր»»

• 11:52 05.03.2024

«Պետական մակարդակով կիրականացուին». Սումկայիթի եւ Պաքուի ջարդերը դատապարտող ցոյց՝ Ուաշինկթընի մէջ. «Ասպարեզ»

• 11:38 28.02.2024

Օտարները անշուշտ գոհ են, որ մեր հարցին «լուծումը» կրկին իրենց յանձնուած է եւ մենք, անգամ մը եւս, ապուրի ամանին դիմաց կանգնած ենք թղթէ շերեփով. «Ասպարեզ»

• 11:38 14.02.2024