«Կովկասը մեր ընդհանուր տունն է» շարժումը ստեղծվել է երկու տարի առաջ` ներառելով Հայաստանի, Վրաստանի և Ադրբեջանի հասարակությունների որոշ ներկայացուցիչների` նպատակ ունենալով ստեղծել փոխվստահության մթնոլորտ առանց միջնորդների»,-այս մասին այսօր «Հայելի» մամուլի ակումբում ասաց շարժման հայաստանյան համակարգող Գյուլնարա Շահինյանը:
«Քանի որ զինադադարից անցել է 20 տարի, մեր առաջին նպատակն էր եղել աշխատել առանց միջնորդների: 20 տարի մենք աշխատեցինք և կարողացանք ստեղծել փոխվստահության մթնոլորտ և միմյանց ասել նույնիսկ ամենադժվար բաները: Միջնորդները թերևս պետք են որպես գործընկերներ և խորհրդականներ: Մենք հռչակեցինք խաղաղության օրը Կովասում և ամեն տարի նշում ենք այն: Նման կերպ սահմանվեց նաև «Կովկասի երիտասարդ կանայք հանուն խաղաղության» ամենամյա մրցանակը», – ասաց բանախոսը, տեղեկացնելով, որ մրցանակային հանձնաժողովի մեջ ներկայացուցիչներ են նաև ՌԴ մաս կազմող Ինգուշեթիայից, Չեչնիայից և Ստավրոպոլի երկրամասից:
Ըստ Շահինյանի` մշակել են մի շարք ծրագրեր, որոնք իրագործման ճանապարհին են: Առաջին միջոցառումն անվանել են «Խաղաղության օրը Կովկասում»: Ամեն տարի իրենք ուղարկում են իրենց կոչերն այն կանանց կամ կազմակերպություններին, որտեղ աշխատում են այդ կանայք` առաջարկեն իրենց, որի արդյունքում միջազգային հանձնաժողովը կարող է ընտրել: «Անցյալ տարի ընտրվել են Չեչնիայից Ինա Հայրապետյանը, Սոֆյա Շակիրովան Ռուսաստանից: Այս տարի առաջին մրցանակը ստացել է ադրբեջանցի լրագրող Հաջիդե Իսմայլովային, երկրորդ մրցանակը ստացան Զառա Հովհաննիսյանը Հայաստանից և Մալիքադ Ջաբիրովան՝ Դաղստանից»:
Շահինյանի խոսքով` իրենք տալիս ենք մրցանակը ապագայի համար: Մրցանակը միայն մրցանակ չէ, այն նաև ունի իր ծրագիրը: «Երկու օրով Երևան էին եկել ամբողջ Կովկասից կանանց կազմակերպությունները, և մենք քննարկել ենք այն խնդիրները, որոնք կան Կովկասում: Եվ իսկապես կարելի է ասել, որ Կովկասը տուն է 50 ազգերի համար»:
Կարդացեք նաև
Տիկին Շահինյանը չհերքեց, որ շատ դեպքերում Կովկասը բաժանվել է հարավային-հյուսիսային մասերի, բայց իրենց նպատակն է տեսնել միասնական Կովկաս:
Մրցանակակիր Զառա Հովհաննիսյանն իր հերթին նշեց, որ մեր երկրում կա հիմնականում ընտրության իրավունքի պակաս, որն անդրադառնում է կանանց վրա: Խնդիրները համընդհանուր են, և Կովկասը պետք է միասնականություն որդեգրի: «Ամենակարևորն այն է, որ կանայք նույնպես անցնեն քաղաքական դաշտ, որը տարեցտարի ավելի նկատելի է դառնում»:
Քրիստինա ՄԻՐԶՈՅԱՆ
