ՀՀ զինված ուժերում պայմանագրային զինծառայող Արմինե Հովակիմյանը ծնողներին ստել էր, թե ինքը բանակում համակարգչային բաժնում է աշխատում, սակայն տնից հաճախակի բացակայությունների ու մի շարք այլ խնդիրների պատճառներով այլևս հնարավոր չէր թաքցնել իրողությունը: Եվ նա ծնողներին խոստովանում է ճշմարտությունը, որը հալած յուղի պես չի ընդունվում. «Սկզբում ծնողներս խնդրեցին ինձ հրաժարվել ծառայությունից, որովհետև ես արդեն ունեի մասնագիտություն և աշխատանք (աշխատում էր որպես իրավաբան): Վերջիվերջո տեսնելով իմ եռանդը, հաջողությունները, պատվոգրերն ու պարգևատրումները՝ սկսեցին հպարտանալ ինձնով և այլևս չընդդիմանալ»,-պատմում է նա:
Մեկ երեխայի մայր, նախկինում իրավաբան Արմինե Հովակիմյանն այսօր ավագ սպա և պարաշյուտային գծով հրահանգիչ է: Պատմում է՝ ՀՀ զինված ուժերում ծառայելու մասին երազել է մանկուց, նրա մեջ հայրենասիրություն սերմանել են ընտանիքի անդամները՝ պապիկը. «Պապս ինձ համար միշտ օրինակ է եղել, նա ինձ հետաքրքիր դրվագներ էր պատմում պատերազմի կյանքից, թե ինչպես են տեղադրել ականները, ինչ պայթեցումներ են արել և այլն: Ես լսում էի ու ափսոսում, որ այդ թվերին ծնված չեմ եղել: Մեծանալուն պես հասկացա, որ պատերազմը միայն արհավիրքներ է բերում, բայց բանակում ծառայելու երազանքս երբեք չմարեց»,- պատմում է Արմինե Հովակիմյանը: Հավելում է. «Դեռ մանկուց շատ բաներ եմ սովորել պապիցս, օրինակ՝ ինչպես գտնել հետքերը»:
ՀՀ զինված ուժեր ներգրավվելու հնարավորություն Արմինե Հովակիմյանին ընձեռվում է այն ժամանակ, երբ դեռ աշխատում էր նախկին մասնագիտությամբ: Այդ ընթացքում նա բազմիցս մասնակցում է հրաձգության մրցույթների, զբաղեցնում առաջին, երկրորդ, երրորդ հորիզոնականները:
Կարդացեք նաև
Պատմում է, որ բանակում ծառայելու մասին որոշումը կատարում է ընկերուհու հետ մեկտեղ, որը ևս կիսում էր նրա ցանկությունը. «Մենք երկուսս էլ ուզում էինք ծառայել, սակայն ընկերուհիս շուտ նահանջեց, չդիմացավ ծանրաբեռնվածությանը: Իսկ ես ուզում էի բոլորին և առաջին հերթին ինձ ապացուցել, որ կինը ևս կարող է ծառայել բանակում, նա ֆիզիկապես ոչնչով չի զիջում տղամարդուն»,-պատմում է Հովակիմյանը և հավելում, որ դրանում նա արդեն իսկ համոզվել է:
Հարցին, թե որպես կին և մայր արդյո՞ք դժվարություններ ունեցել է այս ընթացքում, պատասխանում է. «Այո, ծառայությունն այնքան էլ հեշտ չէ, օր է եղել, որ նույնիսկ լաց եմ եղել: Ընտանիքն ու ծառայությունը համատեղելը ևս շատ դժվար է, որովհետև երբեմն շատ ուշ եմ վերադառնում կամ մի քանի օրով բացակայում եմ տնից: Ամեն դեպքում երեխայիս խնամելու հարցում ինձ օգնում է մայրս»: Արմինե Հովակիմյանը հավաստիացնում է, որ ընտանիքն ու ծառայությունն, այնուամենայնիվ, համատեղելի են:
Իսկ այն հարցին, թե պատերազմի դեպքում պատրաստ է ընտրություն կատարել ընտանիքի և մարտի դաշտի միջև, պատասխանում է. «Ինձ պետք է, որ ընտանիքս հասկանա ինձ, ես պատրաստ եմ կռվել հակառակորդի դեմ»: Նա վստահեցնում է, որ կանայք կարող են ծառայել ինչպես տարբեր ստորաբաժանումներում, այնպես էլ կռվել մարտի դաշտում: «Պետք չէ կարծել, թե կինը թույլ սեռի ներկայացուցիչ է, նա բանակից ոչինչ չի հասկանում, կռվից, ճակատամարտից և պատերազմից գլուխ է պահում: Կինը ֆիզիկապես ոչնչով չի զիջում տղամարդուն, բացի այդ, կանայք ավելի մեծ կամքի ուժ ունեն, եթե իրենց առաջ նպատակ են դնում, անպայման հասնում են դրան»,-ասում է նա:
Նազենի ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆ
