Ամեն տարի տարբեր կազմակերպություններ թվեր են հրապարակում, թե Հայաստանում քանի կին է ընտանեկան բռնության զոհ դարձել, մրցանակաբաշխություններ են անցկացվում, սակավամարդ երթեր կազմակերպվում, սակայն դրանք ոչ միշտ են մեծ հնչեղություն ունենում եւ հիմնականում ապահովում են այդ միջոցառումները կազմակերպող կառույցների PR-ը:
Իսկ այն, ինչին վերջերս ականատես եղանք Բարսելոնում, ուղղակի զարմանալի էր: Ընդդեմ գենդերային բռնության երթի մասնակիցների վերջը չէր երեւում, նրանց շարասյունը բառացիորեն փակել էր փողոցները ու ամեն հաջորդ փողոցը մտնելիս նորանոր մասնակիցների էր ներգրավում: Մի բան պարզ էր` մարդիկ զուտ նշումի համար չէին փողոց դուրս եկել:
Լուսանկարը` ԳՈՀԱՐ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ
Կարդացեք նաև
«Առավոտ»
22.12.2016
