«Այլընտրանք չկա, պիտի գնամ քո եւ Արազի համար (Արազը դուստրն է–խմբ․) ու անպայման հետ կգամ»,–կնոջը՝ Գայանեին ասել էր ՀՅԴ Կապանի «Արամ Մանուկյան» կոմիտեի անդամ Քրիստափոր Արթինը: Բայց նա չհասցրեց հաղթանակած վերադառնալ, սովորույթի նման, տուն մտնելուց՝ գրկել կնոջն ու 10-ամյա դստերը, առաջին անգամ չկատարելով խոստումը։
Քրիստափորը զոհվեց հոկտեմբերի 6-ին՝ Լուլասազ բարձունքը գրավելիս։
48 տարեկան էր, ծնունդով Բեյրութից էր, բայց բնակվում էր Կանադայում։ Տարիներ առաջ տեղափոխվում է Հայաստան, ապրում Կապանում՝ աշխատանքի անցնելով «Դանդի Փրեշս Մետալս Կապան» ընկերությունում որպես փորձագետ։ Վերջին տարիներին գործարարությամբ էր զբաղվում։
Կարդացեք նաև
Սեպտեմբերի 27-ին, երբ սկսվեց Ադրբեջանի սանձազերծած պատերազմը՝ նա Երեւանում էր։ «Մի քանի օր մասնակցեց զինավարժություններին ու իր մարտական ընկերների հետ միանգամից մեկնեց առաջնագիծ»,–պատմեց զոհվածի ընտանիքին մտերիմներից մեկը։
«Ուժեղ հոգու տեր, անկոտրում կամքով, հայրենիքի նվիրյալ, հզոր մի անհատ էր։ Ցավն աննկարագրելի է, բառերս չեն հերիքում»,–ասաց մեր զրուցակիցը։
Ի դեպ, Քրիստափոր Արթինը 1992-93 թթ․ հայ–ադրբեջանական հակամարտության օրերին ընտանիքը թողնելով Կանադայում, կրկին Հայաստանում էր, մասնակցեց սահմանների պաշտպանությանը։
Քրիստափոր Արթինի կինը՝ Գայանեն Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում տեղադրել է այս տեսանյութն ու գրել․ «Իմ քաջ հերոսը, հպարտ եմ։ Ես ու Արազը միշտ վառ կպահենք քո հիշատակը։ Միշտ մեր սրտում ես»։
Gepostet von Արման Քարամյան am Mittwoch, 7. Oktober 2020
Արմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
