Երկու օր է արդեն, ինչ Գավառի որոշ թաղամասերում, երեկոյան ժամերին լույսերը կտրում են: Պատճառը քամիներն են:
Մինչև լույսերը կմիացնեն, որը, սովորաբար, լինում է կեսգիշերին մոտ՝ օգտագործում ենք այդ տանը փրկություն և լույսի աղբյուր դարձավ տատիկիս պահած, դեռ «մութ ու ցուրտ» տարիներից մինչև հիմա հավատարիմ ծառայող «լամպը»նավթը, որն ավելի քան կեսդարյա հնությւոն ունի: Տպավորություն է, որ վերադարձել ենք վաղ 90-ականներ:
Սակայն լույսերն անջատվելուն պես՝ ես ամեն կերպ փորձում էի զանգահարել Գավառի էլեկտրոցանց և իմանալ լույսի անջատման պատճառներն ու միացման ժամը: Մոտավորապես մի 1o անգամ փորձելուց հետո այդպես էլ չկարողացա ոչ ոքի հետ կապնվել, քանի որ անընդհատ անջատում և չէին պատասխանում զանգերիս:
Ի վերջո, կարծես թե գտան ինձնից ազատվելու ձևը՝ վերցնում էին լսափողը դնում էին մի կողմ՝ «դե ինչքան ուզում ես զանգի»:
Այնպես որ, Գավառի էլեկտրոցանցին ամենևին էլ չի հետաքրքրում բնակչին պատճառած անհարմարույթունները, չես էլ կարող բողոքել՝ պետք է համակերպվես:
iregion.org
