Այսօր տնտեսությունը կանգ է առել, որովհետև չկա տնտեսական քաղաքականություն և չկա տեսլական, թե դեպի ուր ենք գնում: Տնտեսության զարգացման գնացքը կանգնեցրել է կառավարությունը իր կոպիտ վարչարարությամբ ու ուժային կառույցների գործողություններով: Այդպիսի բիզնես չմնաց, որ վերջին ամիսներին չստուգվի ու ամենաչնչին թերության համար անգամ հրապարակային վենդետայի տեսարան չբեմադրվի:
Չմնաց մի խոշոր գործարար, որ «մասկի շոուների» թատերաբեմում չհայտնվի, չմնաց մի ներդրող, ով նախորդ իշխանության հետ հանցավոր կապի մեջ չմեղադրվի: Իրականում բիզնեսը հաստատ խորհրդարանական ընտրություններին չի սպասում: Բիզնեսը, մեծ հաշվով, թքած ունի, թե ԱԺ-ում որ քաղաքական ուժը քանի տոկոս մանդատներ կունենա, ով կլինի նախարարը կամ այս կամ այն վարչության պետը:
Բիզնեսը սպասում է, թե երբ այս թատրոնը կավարտվի, որպեսզի հանգիստ պայմաններում աշխատի և զարգացնի երկիրը: Բիզնեսը սպասում է կառավարության գործողություններին, իրական աշխատանքին, և ոչ թե՝ աշխատանքի իմիտացիային։ Հայտնի չէ միայն, թե կառավարությունն ու վարչապետն ինչի՞ն են սպասում…
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
