Երեկ իր մեծ ասուլիսում պատասխանելով Արցախի վերաբերյալ հարցերին, թե ինչու հենց հիմա սկսվեց պատերազմը, որն է Թուրքիայի դերը, եւ թե ինչ հետաքրքրություններ ունի Ռուսաստանը տարածաշրջանում, Վլադիմիր Պուտինը տարակուսանք առաջացնող մի քանի հայտարարություն արեց։ Մենք ռուսաստանցի հրապարակախոս Վադիմ Դուբնովին մի քանի հարց ուղղեցինք այն մասին, թե ինչու է Ռուսաստանն այդքան բացեիբաց սկսել անտեսել Հայաստանի շահը, Հայաստան պետությանը՝ որպես գործոնի։
– Ինչո՞ւ է Ռուսաստանն այսպես վերաբերվում իր ռազմավարական դաշնակցին, ՀԱՊԿ–ում, ԵԱՏՄ–ում իր գործընկերոջը։
– Ինչու, որովհետեւ Հայաստանը, ցավոք, պարտվեց շատ հարցերում եւ առաջին հերթին՝ քաղաքական առումով։ Եվ Հայաստանի քաղաքական ղեկավարությունն էր, որ իրեն թույլ տվեց դնել Հայաստանն այն վիճակում, որում հիմա է, որի կարծիքը Մոսկվան առաջինը չի հարցնում։ Եվ որովհետեւ Բաքուն կարող է Մոսկվայի հետ իր բանակցություններում ինչ-որ բաներ պնդել, ինչը Երեւանը չի կարող անել, առնվազն այնպիսի արդյունավետությամբ, որը պահանջում է տվյալ իրավիճակը։ Եվ Մոսկվայի հետ Երեւանի հարաբերությունները հիմա շատ ավելի թույլ են, քան կային դեռ 2 ամիս առաջ։ Եվ դրա համար էլ Պուտինը․․․ խոսում է փաստացի իրավիճակից ելնելով։ Եվ պատահական չէ, որ հիմա խաղաղապահներով շատ ավելի հետաքրքրված է հայկական կողմը, քան՝ ադրբեջանական։
– Իսկ չե՞ք կարծում, որ այս հարցով պետք է մի քիչ էլ Ռուսաստանը հետաքրքրված լինի, քանի որ հայ բնակչության առկայությունն Արցախում լեգիտիմացնում է ռուս խաղաղապահների այնտեղ գտնվելը։ Բայց, ի տարբերություն Ադրբեջանի, Հայաստանը ԵԱՏՄ–ում, ՀԱՊԿ–ում ՌԴ գործընկերն է, «թիմի անդամը», բայց սա, կարծես թե, ոչ մի նշանակություն չունի ՌԴ–ի համար, որն անվերջ ռեւերանսներ է անում Ադրբեջանին։
Կարդացեք նաև
– Այո, Դուք ճիշտ եք՝ ներկա դրությամբ ՌԴ-ին շատ ավելի է հետաքրքրում Բաքվի դիրքորոշումը։ Այո, շատ կարեւոր են ԵԱՏՄ-ին ու ՀԱՊԿ-ին անդամակցությունը, եւ որեւէ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ դեռ 2013-ին պարոն Սարգսյանը ԵԱՏՄ-ին անդամակցությունը նախապատվելի համարեց ԵՄ-ի հետ ասոցացմանը, եւ այդ ժամանակներից ոչ մի բան չի փոխվել։ Այնպես որ, կարծում եմ, Ձեր հարցը բավականաչափ հռետորական է, որովհետեւ այն այսօր չէ ծագել, այլ՝ բավականաչափ վաղուց։
Անուշ ԴԱՇՏԵՆՑ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում:
