Ինչպե՞ս անել, որ մարդը չապրի այսօրվա նեղ, անձնական շահով եւ մտածի ընդհանուրի ու ապագայի մասին։ Ահա սա է, որ պետք է անեն քաղաքական ուժերը եւ հատկապես ընդդիմությունը, որը չոլեչոլ ընկած՝ ինքն իր զովքն է անում, բայց չի խոսում ամենակարեւոր բաների մասին։ Շուրջբոլորը ծեծված ու հոգնեցրած խոսքեր են, բազմիցս կրկնված երգեր։ Ոչ մի օրիգինալ, նոր խոսք, ոչ մի համոզիչ վերլուծություն, ոչ մի ֆանտազիա։ Բանը հասել է այնտեղ, որ ժողովրդի հետ հինգ տարին մեկ հանդիպող ընդդիմության ներկայացուցիչներն իրենց հակառակորդների մասին անեկդոտներ են պատմում։ Եվ քաղաքական պայքարը վերածվում է կրկեսի, որտեղ ամեն ինչ կա՝ եւ ծաղրածուներ, եւ կենդանիներ վարժեցնողներ, եւ ժանգլյորներ։ Այս խայտաբղետ ներկապնակից ո՞ւմ ընտրի խեղճ ընտրողը, որ իրեն զոհ, ստրուկ եւ թամաշայի եկած խաբված հանդիսատես չզգա։
«Հրապարակ»