Արցախում սեպտեմբերի 19-ին սկսված ռազմական գործողությունները կանգնեցնելուց հետո խուճապային տրամադրությունները, կարծես թե, չկային, ադրբեջանական վերջնագրում էլ չկար, բնակչության տոտալ տարհանման պահանջ: Ինչու արցախցիներն, ամեն դեպքում, ամբողջությամբ տարհանվեցին Արցախից, եկան ՀՀ:
Արցախի պետական նախարար Արթուր Հարությունյանն է Արցախի Հանրային հեռուստատեսության եթերում անդրադարձել այս հարցին:
«Պատերազմն ավարտվելուց հետո խոսում էինք Եվլախ բանակցությունների գնալու մասին նաեւ օրակարգն ունեինք, բայց քանի որ պատերազմն ավարտվելուց երկու օր անց ադրբեջանական կողմը սկսեց ամբողջական պաշարումը սկզբից Մարտակերտի շրջանը, նաեւ Մարտունու շրջանը, եւ ադրբեջանական զորքերի առաջխաղացումը դեպի բնակավայրեր ու ամբողջությամբ ենթակառուցվածքների խափանումը՝ Ստեփանակերտին կապող ճանապարհների առումով, խուճապային տրամադրությունները ստեղծեցին: Ադրբեջանական կողմի այդ գործողությունների արդյունքում խուճապ ստեղծվեց: Ադրբեջանական զորքը ճանապարհներին կանգնած էր արդեն. Կրասնի համայնքի վերեւի մասում էր կանգնած, մյուս կողմից դեպի Կարմիր շուկա հատվածն էր փակ, դեպի Մարտակերտ քաղաք ճանապարհն էր փակ»,- ասաց պետնախարարը:
Նա նկատեց, որ շրջափակման մեջ հայտնված բնակավայրերից էլ հենց առաջնահերթ սկսեցին արցախցիներին տարհանել ու օդանավակայանի տարածքում հավաքված արցախցիները հենց առաջիններից էին, որ ՀՀ տարհանվեցին, որովհետեւ օդանավակայանի մոտ գտնվում էին այն բնակավայրերի բնակիչները, որոնց բնակավայրերը հայտնվել էին ադրբեջանական վերահսկողության տակ. «Կային որոշ խմբեր, որոնք խուճապային տրամադրություններ էին մտցնում. կային տեղեկություններ, թե երեք օր ժամանակ է տրված, ով հասցնի տեղափոխվել Հայաստան, կհասցնի, ով չհասցնի, մնալու է: Կային տեղեկություններ, թե 30.000 արցախցիների չեն թողնելու դուրս գալ Արցախից: Անընդհատ փորձում էինք հերքել այդ տեղեկությունները, բայց այդքան էլ չէր ստացվում կապի խափանման պատճառով»:
Կարդացեք նաև
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
