Իսրայելցի պատմաբաններ Բենի Մորիսը և Դրոր Զեէվը գիրք են հրատարակել՝ «30 տարվա ցեղասպանությունը» վերնագրով, որում հիմնականում տեղ են գտել 19-րդ դարի վերջին ու 20-րդ դարի սկզբին հայ ժողովրդի զանգվածային սպանությունները, գրում է The New York Times-ը:
Գիրքը բաժանված է երեք մասի. առաջին, մոտ 200 հազար քրիստոնյա հայերի ջարդը 1894-1896թթ, հետո ավելի մեծ ծավալի տեղահանությունները և մորթը, որը սկսվեց 1915թ. և ընդունված է որպես ցեղասպանություն, երրորդ, մնացած քրիստոնյաների (հիմնականում հույների) արտաքսումը 1919-22թթ., որը թուրքերն անվանում են իրենց Անկախության պատերազմի տարիները: Գրքում դիտարկված է նաև մոտ 250 հազար ասորիների ճակատագիրը:
Պատմաբանները եկել են եզրակացության, որ 1915-16թթ. իրադարձությունները լավ փաստագրված են, և միանգամայն հիմնավորված է 1.5 մլն զոհերի ոճրագործությունն անվանել ցեղասպանություն: Մինչդեռ 30-ամյա ժամանակահատվածի առաջին ու վերջին շրջանները, նրանց կարծիքով, առավել մեծ ուսումնասիրությունների կարիք ունեն:
Պատրաստեց՝ Վիկտորյա ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆԸ
