«Նեղվում եմ, երբ ասում են սա երկիր չի ու շարունակում, թե հազար տարվա մշակույթ ունենք». Էդգար Կոստանդյան

Երիտասարդ գրող Էդգար Կոստանդյանի «Սովորական երկիր» գրքի շնորհանդեսի ժամանակ այսօր հեղինակին հարց ուղղվեց՝ սիրո՞ւմ է այս երկիրը եւ երբեւէ կհեռանա՞ այս երկրից: «Չեմ սիրում, բայց երբեք չեմ գնա», – հակադարձեց նա:

Aravot.am-ը խնդրեց բացել փակագծերը եւ ի՞նչ է իր համար «Սովորական երկիր» ասածը: «Անկեղծ եմ ասում՝ երբեք ձեր տված երկրորդ հարցին պատասխանել չեմ կարողացել: Գուցե՝ սովորական այն իմաստով, որ ամեն մի երկիր էլ սովորական է ու ոչ մեկը մյուսից լավը չի: Ես նեղվում եմ, երբ ասում են սա երկիր չի: Նեղվում եմ, որ դրանից հետո ասում են՝ մենք հազարամյակների մշակույթ ունենք: Մենք ոչ մեկից ոչ լավն ենք, ոչ վատը: Սովորական երկիր ենք մեր խնդիրներով՝ ինչպես բոլոր երկրները: Ինչ վերաբերում է շնորհանդեսի ժամանակ ինձ ուղղված հարցին, ինչ կատարվում է երկրում, ոչ մի նորմալ մարդ չի կարող սիրել: Բայց գնալն էլ հարցի լուծում չի: Պետք է այնպես անենք, որ վաղն այս երկիրը սիրենք: Ամեն մարդ իր գործի մեջ, եթե իրեն ճիշտ պահի, շատ կարճ ժամանակում կսկսենք երկիրը սիրել: Հարցը միայն մնալն ու երկրին ծառայելը չի՝ նաեւ երկիրը սիրելն է», – ասաց Էդգարը եւ շարունակեց.

«Կաշառք չպետք է վերցնել, հինգ հազար դրամով ընտրության չպետք է գնալ, փողոցը պետք է թույլատրված տեղերով անցնել, հասարակական տրանսպորտում տեղը զիջել ծերերին: Թեեւ այնքան ռոմանտիկ չեմ, որ վերջին երկուսի պարագայում, կամ ծխախոտը գետնին չգցելով էս երկիրը երկիր կդառնա: Երկիրը անհրաժեշտ է գլոբալ փոխել»:

Որպես գրող Էդգար Կոստանդյանը հայտնի է դարձել «Որբանոց» վեպի հրատարակումից հետո, որը կարճ ժամանակում աղմուկ բարձրացրեց (ոչ միայն դրական առումով: Ա. Հ.) իր կոշտ գրչի պատճառով ու դարձավ բեսթսելեր: Նա արժանացել է մի շարք միջազգային մրցանակների, այդ թվում՝ «Եվրոփեն», «Ինտերրայթ»: Նրա պիեսները բեմադրվել են հայկական եւ արտասահմանյան բեմերում:

Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ