Սիրելի՛ քաղաքացիներ,
քանի որ Ամուլսարի շուրջ կան որոշակի զգացմունքային տրամադրություններ ու մեկնաբանություններ, առաջարկում եմ վերհիշել մի քանի առանցքային փաստ։
1. Լիդիանը Ամուլսարի շահագործման թույլտվությունը ստացել է ո՛չ թե հեղափոխությունից հետո, այլ տարիներ առաջ, երբ նախորդները հանքարդյունաբերությունը տնտեսության զարգացման գերակա ճյուղ էին դիտարկում: Ի հակառակ դրան՝ ներկայիս իշխանությունը հայտարարել է, որ հանքերի շահագործումը պետք է քայլ առ քայլ նվազի, և մենք մեր տնտեսության զարգացման հենասյուներից ենք դիտարկում նորագույն տեխնոլոգիաները, այլ ոչ թե հանքերը:
2. Ստեղծված իրավիճակը նկատի ունենալով՝ Կառավարությունը Ամուլսարի առնչությամբ որդեգրել է ռիսկերի կառավարման քաղաքականություն։
3. Ստեղծված իրավիճակը խճճված է, ունի բազմաթիվ շերտեր, և մենք պարտավոր ենք հարցին մոտենալ պետության նկատմամբ գերագույն պատասխանատվության, կորուստների և ձեռքբերումների իրական գնահատման դիտանկյունից, գործընթացների և ռիսկերի՝ մեր կողմից կառավարման հնարավորություններից ելնելով։ Բարդ որոշումներ կայացնելու կարևորագույն բաղադրիչը ռիսկերը հաշվարկելն ու վերահսկելն է, իսկ արդյունքներն ու հետևանքները՝ կանխատեսելը:
Հ.Գ. վստահ եմ, որ եթե Կառավարությունը կայացնի Ամուլսարը շահագործելու որոշում, ապա այն լինելու է վերը նշված սկզբունքների հիման վրա:
Կարդացեք նաև
Լիլիթ ՄԱԿՈՒՆՑ
«ԻՄ ՔԱՅԼԸ» ԽՄԲԱԿՑՈՒԹՅԱՆ ՂԵԿԱՎԱՐ
Սիրելի՛ քաղաքացիներ, քանի որ Ամուլսարի շուրջ կան որոշակի զգացմունքային տրամադրություններ ու մեկնաբանություններ,…
Gepostet von Լիլիթ Մակունց Lilit Makunts am Samstag, 17. August 2019
Ամուլսարը ձեր Աքիլեսեան գարշապարն է դառնալու։
Ի դէպ, ուղիղ 1 տարի առաջ այս օրը խօսում էիք հանրաքուէների ինստիտուտի մասին։ Ես էլ՝ միամիտս, ոգեւորուել էի, թէ շվեյցարացիներից մի լաւ բան են ընդօրինակելու։
Ամեն դէպքում ճիշտը հանրաքուէն է։ Բայց թէ՛ տեղային, եւ թէ՛ համահայաստանեան մակարդակով՝ միեւնոյն է պարտուելու էք։ Եւ նոյնիսկ ՆՓ-ի բացայայտ աջակցութեան դէպքում, ժողովուրդը դէմ է քուէարկելու՝ յօդս ցնդեցնելով «առասպելական վարկանիշը»։
#ՍառոյցըՀալուէԳը