Փօխադրութեան տէքստ՝ միջին դասարանցիների համար
Եւ երբ փէտրուարին հայոց արքան հրաժարական տուեց, եւ արհէստաւարժներն արդէն յուրեանց տարերքի մէջ էին, ահա այդժամ Տիրօջ Հրէշտակը երազում այցի եկաւ նաեւ Սէրգէյին եւ հաւաստիացրեց, որ շատ շուտով կսկսի լաւ ապրել։ Բայց սա այն Սէրգէյը չէր, այլ՝ Բադալեան Սէրգէյը, եւ Հրէշտակը, նորա ձէռքից բռնած, տարավ «Բարեկամութիւն» մետրօ եւ, ծօցից հանելով սօվէտական երկու հինգկօպեկանոցներ եւ ծակից ներս գցէլով, անցան։ Եւ երբ մտան վագօն, Սէրգէյը հիացմունքով նկատեց, որ բօլօր ուղեւորները «Սօվէտական Հայաստան» եւ «Աւանգարդ» էին կարդում, իսկ վագօնի հէռաւոր անկիւնում գանգրահէր ու նիհար մի երիտասարդ, որ Բագրատեանն էր, կիթառով կատարում էր «Աշխարհը փուչ է» երգը, եւ ուղեւորները կօպէկներ էին լցնում նորա հնամաշ գլխարկի մէջ։ Եւ Սէրգէյը Հրէշտակից պարտքով մի կարմիր տասանոց ուզեց եւ արհամարհանքով նէտեց Բագրատեանի գլխարկի մէջ՝ առանց նորա կօղմը նայելու։ Եւ այդ ողջ ընթացքում Սէրգէյի մէջքը խուտուտ էր գալիս, եւ նա գիտակցաբար մէջքը չէր քօրում, քանզի հասկանում էր, որ ոեւէ կտրուկ շարժումից ողջ Երազը կարող է հօդս ցնդել։ Շարունակութիւնը՝ հաջորդիւ
