«Համահայկական հռչակագիրը մեր պահանջների ձեւակերպման առումով քայլ առաջ էր, բայց բավարար չէ»,- փետրվարի 2-ին «Պոստ սկրիպտում» մամուլի ակումբում լրագրողների հետ հանդիպման ընթացքում հայտարարեց «Մոդուս վիվենդի» կենտրոնի նախագահ Արա Պապյանը:
Նրա խոսքերով՝ կարեւորը հռչակագրի այն հատվածն է, որտեղ հիշատակվում է Սեւրի պայմանագիրը եւ 1920 թվականի նոյեմբերի 22-ին կայացած Վուդրո Վիլսոնի իրավարար վճիռը. «Սա առաջին դեպքն է, որ ՀՀ նախագահի շուրթերով շեշտվում եւ արժեւորվում է: Այս հռչակագրով՝ բացի հիշատակումից եւ ոգեկոչումից, մենք հստակեցնում ենք նաեւ տարածքային պահանջներ, որովհետեւ հատկապես իրավարար վճիռը խոսում է տարածքների մասին, այսինքն՝ այն ամրագրում է Հայաստան-Թուրքիա սահմանը»:
Պարոն Պապյանը համարում է, որ Համահայկական հռչակագիրը ցյուրիխյան արձանագրությունների հետ հակասության մեջ է մտնում. «Եթե տեսականորեն ընդունենք, որ Թուրքիան վավերացնելու է արձանագրությունները, ապա այս երկու փաստաթղթերը հակասությունների մեջ կմտնեն, եւ այդ դեպքում անհասկանալի է, թե ինչ քաղաքականություն պետք է իրականացնենք, եթե այս հռչակագիրը ձեւի համար չէ, այլ իսկապես ունի քաղաքական բովանդակություն եւ իսկապես դիրքորոշում է արտահայտում իշխանությունները երկու քայլ պետք է անեն՝ հատուկ հրամանագրով ՀՀ նախագահը պետք է չեղյալ համարի ցյուրիխյան արձանագրությունների տակ գտնվող Հայաստանի ներկայացուցիչի ստորագրությունը, մյուսը՝ խորհրդարանը պետք է նոյեմբերի 22-ը հայտարարի հայրենատիրության օր»:
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
“հայրենատիրության օր” – կարծես նոր տերմին է, դժվար թե կպչի: Գուցե լավ կլինի պարզ “պահանջի օր”, որը կնշի տվյալ հարցը միջազգային դատարան մտցնելու օրը: