Երբ Արեւմտյան Հայաստանի մեր վանքերում ու եկեղեցիներում թուրքերն ու քրդերը կովեր են արածեցնում, ՀՀ իշխանությունները, հուշարձանների պահպանությամբ զբաղվող պատկան մարմինները, իրար հերթ չտալով, դառնացած՝ քննադատություններ են հնչեցնում թուրքական իշխանությունների հասցեին։ Իսկ ի՞նչ անել, երբ նույն իրավիճակն է արդեն Հայաստանի Հանրապետությունում։ Մասնավորապես, Լոռու մարզի Հոռոմայր վանական համալիրի Ներքին հուշարձանախմբի Հարավային եկեղեցում օրեր առաջ ականատես եղանք, թե ինչպես էր կովերի նախիր արածում, իսկ ամբողջ եկեղեցու տարածքը ներսից ու դրսից թրիքի մեջ էր կորած։
Միջնադարյան Հայաստանի նշանավոր հոգեւոր կենտրոններից մեկը՝ Հոռոմայրը (հիշատակվում է VII դարից), գտնվում է Լոռու մարզի Օձուն գյուղից հարավ-արեւելք։ Վանքը կազմված է շինությունների երկու խմբից՝ տեղադրված Դեբեդ գետի ձախ ձորալանջին եւ սարահարթի վրա։ Ձորաեզրին գտնող Հոռոմայրի Վերին հուշարձանախումբն այցելության պահին նույնպես անմխիթար վիճակում էր, կիսավեր եկեղեցու ներսի եւ դրսի պատերին, փորագրություններից բացի, տեսանելի էին նաեւ թարմ կապույտ ներկով խաչքարերի վրա նկարված սրտիկներ, տառեր։
Սոնա ԱԴԱՄՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
