ՆՈՐ Ե՞րբ եւ ո՞ր գործիչն է արտահայտել այս մտքերը. «Ստեղծվել է իշխանության մարմիններ թափանցելու ձող։ Ինչպե՞ս կարելի է դա հաղթահարել։ Կարելի է ձողի տակով սողալով անցնել, որն ընտրեցին շատ կուսակցություններ՝ Հանրապետական կուսակցությունը, ՔԴՄ-ն, Հնչակները եւ այլն։ Սողալով անցնելով, իրենց ուժին չհամապատասխան տեղեր ստացան խորհրդարանում։ Ուրիշ կուսակցություններ ընտրեցին ուղիղ՝ այսինքն ջարդելով անցնելու ճանապարհը։ Պարզվեց, որ ուղիղ անցնելու համար բավական ուժ է պետք։ Որոշ դեպքերում դա հաջողվեց։ Մենք, համենայնդեպս, մեր կեցվածքը չփոխեցինք։ Հայաստանի ռամկավար ազատական կուսակցությունը, իր ղեկավարության շնորհիվ, չորեքթաթ վիճակը գերադասեց։ Եվ չորեքթաթ վիճակով ոչ մի բանի չհասնելը լրիվ սպասելի էր»։ ՆԱԽՈՐԴ «Դեռ 1996-ին Վազգեն Մանուկյանի պաշտպանության մեծ հավաքի ժամանակ ես խնդրեցի հնարավորություն տալ գոնե 2 ամիս ընդդիմություն չլինել, որովհետեւ մեր կուսակցության անդամները կենցաղային տարբեր հոգսեր ունեն՝ մեկի ծորակը չի աշխատում, մեկի դուռն է պետք վերանորոգել»,- ուղղակի զինաթափող անկեղծությամբ այս խոստովանությունն արել էր ՍԻՄ-ի նախագահ Հրանտ Խաչատրյանը՝ 1998-ին նախագահական ընտրությունների առաջին փուլում պարտվելուց հետո։