Այդպիսով՝ Սերժ Սարգսյանը որպես քաղաքական բարեփոխումներին ուղղված զարգացում մատնանշում է մի գործընթաց, որը այլ կերպ, քան խաբեություն դժվար է որակել։ Փաստորեն, երկուսուկես ամիս շարունակ /հունիսի 16-ից՝ համաձայնության կայացումից ի վեր/ ոչինչ չանելու, ԸՕ փոփոխությունների շուրջ ձեռք բերված համաձայնությունը կյանքի կոչելու ուղղությամբ հնարավոր բոլոր տարբերակները ձախողելու եւ վերջում էլ այդ ամենը տեխնիկական խնդիրներով արդարացնելու գործելաոճը Սերժ Սարգսյանը ներկայացնում է որպես դրական օրինակ, եւ դեռ հույս հայտնում, որ այն բարեհաջող ավարտ կունենա։ Հարց է ծագում՝ ո՞ւմ համար։ Եթե իշխանության, ապա միանգամայն հնարավոր է։ Իսկ եթե խոսում ենք ժողովրդի մասին, ապա այդ գործընթացն այլեւս ակնհայտ է, որ բարեհաջող ավարտ չի ունենալու, քանի որ մինչ այդ ընդունված ԸՕ փոփոխությունները կյանքի չկոչելու դեպքում թափանցիկ եւ բաց ընտրական գործընթացի ակնկալիքները կարելի է արդեն այսօրվանից թաղված համարել։
Եվ եթե Սերժ Սարգսյանը խոսում է տնտեսական բարեփոխումների անհնարինության մասին, առանց քաղաքական բարեփոխումների, ապա նշանակում է, որ արդեն այսօրվանից համոզված է, որ այս նոր կառավարությունն էլ ոչ մի տնտեսական բարեփոխում չի կարողանալու անել, քանի որ դրա համար անհրաժեշտ քաղաքական բարեփոխման գործիքը՝ ընտրական օրենսգիրքը, իշխանությունների անթաքույց եւ բավականին ցինիկ ջանքերով «փչացվեց»:
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
