Երեկ գիշերվանից մարդկանց հոսքը չի դադարում Եռաբլուր: Շատերը, որոնք անգամ, բարեբախտաբար, ընտանիքի անդամի կորուստ չունեն, իրենց պարտքն են համարում նոր տարում առաջինն այցելել մեր հերոս զինվորների, կամավորների ու աշխարհազորայինների շիրիմներին:
«Էս ո՞ւմ տուն ենք եկել»,- հարցրեց մի մանուկ ծնողներին: «Զինվորների տուն, բալիկս»,- պատասխանեց մայրը:
Լիաննա Կարապետյանը Եռաբլուրում արցունքն աչքերին հատիկ-հատիկ կանգնում էր թարմ շիրիմների առջեւ ու գլուխ խոնարհում: «Խոնարհումը, հարգանքի տուրք մատուցելն այնքա՜ն քիչ բան է այս տղաների արածի դիմաց: Դրանք ընդամենը չնչին փորձեր են մեր խիղճը հանգստացնելու համար: Սովորական քաղաքացի եմ, ու այս տղաները բոլորը իմն են, մերն են: Չգիտեմ՝ այս պարտքի տակից ո՞նց ենք դուրս գալու, այս ցավով ո՞նց ենք ապրելու:
Կարդացեք նաև
Ես արդար դատաստան եմ խնդրում Աստծուց բոլոր նրանց համար, ովքեր այս ամենի հեղինակ դարձան: Ես ոչ մեկն եմ դատելու համար: Աստված թող դատի, Աստծո դատին արժանանան սրբապիղծները, որոնք ոտնակոխ արեցին այս տղաների հիշատակը»,-ասաց նա Aravot.am-ին:
Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
