Ստացվում է, որ Հայաստանը բավականին լավ պաշտպանված է գլոբալ պատերազմի սպառնալիքից (կարող է շատ ծանր հարվածներ հասցնել Ադրբեջանին), պաշտպանված է ռազմական ավիացիայից, լոկալ բախումների դեպքում հետ չի մնա (ունի БМ-30 «Սմերչ» եւ TOC-1A» «Սոլնցեպյոկ» համակարգեր), բայց…
Բայց մեկ էլ տեսար՝ տեխնիկան չաշխատեց, որովհետեւ դիզվառելիքին անորակ նյութեր են խառնել։ Վարչապետ Կարեն Կարապետյանը հայտարարեց, որ ապրիլյան պատերազմի ժամանակ «մի շարք դեպքերում» հենց այդպես էլ եղել է։
Կամ՝ մեկ էլ տեսար մարդիկ չհերիքեցին։ Երկրում դեմոգրաֆիական լուրջ խնդիրներ կան, տարեկան մոտ 45-50 հազար մարդ է արտագաղթում։ Իսկ շփման գծում կենդանի մարդիկ են կանգնում։ Տեխնիկան, ի դեպ, նույնպես սպասարկել է պետք։ Նույն «Իսկանդեր» համակարգի միայն մի բրիգադն… ունի 51 միավոր տրանսպորտային միջոց, իսկ սպասարկող անձնակազմը մի քանի հարյուր հոգի է։
Մի խոսքով՝ մեր պաշտպանությունը լիարժեք անխոցելի դարձնելու համար ամեն ինչ կա, բացի երկու «մանրուքից». պետք է այնպես անել, որ բանակում չգողանան, եւ այնպես ղեկավարել երկիրը, որ արտագաղթ չլինի։ Թե ովքեր են մեղավոր այդ «մանրուքների» համար՝ կռահեք երեք փորձից։
Կարդացեք նաև
Մարկ ՆՇԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
