«Միասնություն» խմբակցության ղեկավար Անդրանիկ Մարգարյանը մեր հարցին ի պատասխան պնդեց, թե զինվորական դատախազի հետ նախնական պայմանավորվածությունը չէր պատճառը, որ, ըստ էության, Աղվան Հովսեփյանի միջնորդագրին համաձայնություն տվեցին առանց քննարկման. «Ուղղակի ինքնաբերաբար ստացվեց։ Եթե պատգամավորները ցանկանային քննարկել՝ Ջհանգիրյանը չէր կարող այդ գործընթացի վրա ազդել»։
Մի՞թե գործի հանգամանքների վերաբերյալ Մուշեղ Մովսիսյանի պարզաբանումներն էլ հետաքրքրական չէին, որ նրան էլ հարցեր չուղղվեցին։ Թե՞ նրա մեղքը որեւէ կասկած չէր հարուցում։ Այս երկընտրական հարցին պրն Մարգարյանի պատասխանն էր. «Ես չէի ցանկանա քննչական մարմինների գործառույթները կատարել։ Այժմ քննություն է ընթանում, եւ իմ հարցերին կարող էին այնպիսի պատասխաններ հետեւել, որ կօգնեին հավանական հանցագործներին»։
Անդրանիկ Մարգարյանին նաեւ փոքր-ինչ զգայական հարց ուղղեցինք, թե ինչ զգաց այն պահին, երբ պարզվեց, որ արյունալի սպանդի ենթադրյալ կազմակերպիչը իր գործընկերներից մեկն է. «Այս կյանքում այնքան շատ բան եմ տեսել, որ դա չզարմացրեց»։
Իսկ արդյոք Սամվել Բաբայանի անունից փոխանցված գրությունը եւ նրա անվան այլ հիշատակումները փոքրիշատե որոշակի՞ են դարձնում, թե որտեղից կարող է ուղղորդված լինել այս ամենը. «Կան բազմաթիվ վարկածներ, եւ քննչական խումբը պարտավոր է բոլորը քննարկել եւ պարզել դրանց իսկությունը։ Հարկավոր չէ կանխակալ որոշակի վարկածների վրա շեղվել»։
Անդրանիկ Մարգարյանի պահվածքն իրոք զուսպ էր։
Ա. ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆ
