«Ես, լինելով «Առավոտի» ներկայացուցիչ, Լոնդոնում մասնակցել էի «Ռոյթերսի» «Միջազգային լրագրություն» կոչվող կուրսերին, որոնք հիմնված էին 2003-2004թթ. Զամբիայի նախագահական ընտրությունների վրա: Երբ մենք ուսումնասիրում էինք այդ փորձը, զգում էի, տեսնում էի, որ Հայաստանի ժողովրդավարական իրականությունից Զամբիայի իրականությունը գրեթե ոչնչով չի տարբերվում: Միակ տարբերությունը երեւի աֆրիկյան երկրներին բնորոշ երգուպարերն էին, որոնք ուղեկցում էին ողջ ընտրական գործընթացը. ընտրակեղծիքները, ընդդիմությանը հալածելը, լցոնումները, ընդդիմադիրներին մեղադրելը, որ մեր կեղտոտ սպիտակեղենն ամբողջ աշխարհին ի ցույց եք դնում, ամբողջը նման էր մեր իրականությանը: Այս ամեն ինչով այնքան էի տպավորված, որ երբ եկա, հաջորդ օրն իսկ խմբագրական գրեցի: Շատ անկեղծ գրեցի, դա շատ ապրված էր: Ես խմբագրականում այդ ամեն ինչը նկարագրեցի. Լոնդոնում Զամբիայի ընտրությունները նկարագրելը ուղեկցվում էր ծիծաղով: Խմբագրականիս վերջին նախադասությունը հետեւյալն էր՝ «ինձ թվում էր, որ բոլորն ինձ վրա էին ծիծաղում», որովհետեւ ինձ թվում էր, որ այդ ամեն ինչը իմ մասին է»,- «Առավոտում» հրապարակված իր խմբագրականի մասին է հիշում «Ազատություն» ռադիոկայանի ռադիոհաղորդումների խմբագիր Տիգրան Ավետիսյանը:
«Առավոտ» օրաթերթում նրա աշխատանքային տարիների մասին կարող եք կարդալ վաղվա տպագիր «Առավոտի» «Առավոտցիներ» շարքում:
Հռիփսիմե ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
